MKP16 Stadswandeling door Amersfoort: 12,3 km

Het is nog even spannend of deze (wandel)dag wel kan doorgaan. Het KNMI voorspelt zeer gladde wegen, maar ondanks gladheid op it Roer, zijn de snelwegen schoon en rijden we rond 9.00 uur richting Amersfoort. Weer in 1 auto met Jan z’n fiets achterop het rek, maar ditmaal zonder Famke. Richard en Ina zullen op haar passen, een dagje stad is niet heel geschikt voor haar.

We zetten de fiets met twee sloten vast in een soort fietsenstalling dat bij het DierenPark Amersfoort hoort en rijden dan om Amersfoort heen naar het industrieterrein van Leusden. Het is heerlijk fris weer. Via een fietstunnel lopen we Amersfoort binnen en lopen door een stukje losloopgebied. Foekje vindt een prachtige zonnebril die midden op het bospad ligt. We lopen zo een stadspark (Randenbroek) binnen dat bij een stadsboerderij hoort en bewonderen de ezels. Daarna lopen we het echte centrum binnen. Er zijn prachtig mooie straten en huizen te zien. 

 

We lunchen in een croissanterie waarna we door de stad dwalen. Amersfoort is rond 1028 ontstaan rond het riviertje de Eem en kreeg in 1259 stadsrechten. De binnenstad heeft een middeleeuws karakter met oude verdedigingswerken zoals grachten, stadsmuren en poorten.  Johan van Oldenbarneveld is in 1547 geboren in de huidige Van Oldenbarneveldsteeg. We zien ook huize Bollenburgh, waar hij een tijd heeft gewoond. Van Oldenbarneveld werd landsadvocaat en kwam in 1619 op het schavot aan zijn einde. Amersfoort heeft ook vele kerken: De Onze Lieve Vrouwetoren is met zijn 98 meter de op twee na hoogste kerktoren van Nederland. We lopen een stukje over een oude (gerestaureerde) stadsmuur richting. Theater het Flint. Vlakbij de koppelpoort en een kleine sluis (het spui) lopen we brouwerij de Drie Ringen binnen. Deze brouwerij is gevestigd in een oude stadboerderij. We genieten van een bierproeverij en wandelen dan goedgemutst weer verder. 

 

Langs het station, dat volledig wordt gedomineerd door hoge kantoorflats, lopen we uiteindelijk in het donker richting het dierenPark Amersfoort. De fiets staat er nog en Jan vertrekt (zonder licht…) naar de startauto. Hotze, Tineke en Foekje lopen naar pannenkoekenrestaurant de Kabouterhut om op te warmen. Na 3 kwartier voegt Jan zich gelukkig weer bij hen eten we gezellig een pannenkoek. Daarna gaan we rustig weer op huis aan. Een fijne stadswandelingsdag.

MKP15 Klein Beylaer - Amersfoort: 13,6 km

Het ontbijt is prima. Sommige toeristen profiteren er optimaal van en nemen, heimelijk, hele lunchpakketten mee.  We zetten redelijk vroeg de finishauto in Leusden op een industrieterrein neer en rijden dan naar de natuur van Klein Bylaer. 

 

We zijn goed gekleed en dat is prettig bij dit frisse weer. Gelukkig hebben we veel wind mee vandaag. We lopen langs het landgoed het Paradijs, waar Famke een klein stukje niet mag meelopen. De route voert veelal over onverharde paden in bosrijke gebieden. We lopen zo’n twee kilometers over een prachtige lange singel Net voor het dorp Achterveld moet de groep weer splitsen, tot groot verdriet van Famke. Als we weer compleet zijn, besluiten we bij de Roskam (t.o. de kerk) koffie met apfelstrudel (voor Hotze notengebak) te nemen. Geen verkeerde keus. Koffie en gebak smaken prima. 

Via het Jannendorp laten we Achterveld achter ons en lopen vrij snel daarna ruim anderhalve kilometer langs de Barneveldse Beek. Deze beek zorgt (mede) voor een deel van de afwatering van het centrale deel van de Gelderse Vallei. We komen dan langs landgoed en het kasteel Stoutenburg, ook wel Heerlijkheid Stoutenburg genoemd. Het kasteel dateert uit 1888 en is nu in het bezit van het Utrechts Landschap.

 

Dan zijn we al snel bij de buitenwijken van Leusden aangekomen waar de finishauto op ons staat te wachten. Er staat een tweetal huizen te koop, maar Funda meldt ons dat dit niet voor onze portemonnee bedoeld is. We rijden maar snel naar de startauto en daarna naar huis.

 

  

MKP14 Voorthuizen - Klein Beylaer: 10,1 km

We overnachten deze keer in Campanile hotel Amersfoort. 

We rijden rond 9.00 uur uit Grou en starten onze wandeling om 11.30 uur vanaf het kleine parkeerterrein aan het zandpad. We zijn niet heel vroeg, maar de afstand is vandaag ook niet heel groot. Het is bewolkt en zo’n 2 à 3 graden, maar omdat het bijna niet waait is het prima weer om te lopen. We zien nog veel mooie herfstkleuren en lopen langs prachtige paden.  

Vlak voor Terschuur kunnen we op een bankje zitten op een luw plekje aan een zandpad. Daar de drinken we onze koffie en eten een broodje. Het pad wordt nog redelijk veel gebruikt door wandelaars, fietsers en automobilisten. Direct na Terschuur steken we de drukke A1 over. Daarvoor moeten we bij een hoog talud opklimmen en vlak over de weg links over de vangrail weer afdalen. Famke raakt eventjes in paniek vanwege de vangrail en het plotse afslaan van leden van de groep, maar herpakt zich snel. Nu lopen we een heel eind parallel aan A1 en het treinspoor. Op het landgoed Klein Bylaer drinken we thee op een bankje met uitzicht over het mooie en vredige heideveld. Achter het bankje staat een hele overkapping met bijenkorven. We zijn dichtbij de auto en stappen weer in richting startauto.

 

We zijn redelijk vroeg bij het iets gedateerde hotel, ondanks de file op de A1, maar dat is ook prima, want Hotze wil graag de voetbalwedstrijd zien die om 16.00 uur start. Foekje maalt niet om tv en gaat langdurig in bad zitten: heerlijk voor de spieren. In bad stappen is makkelijk dan er weer uit komen. Zonder hulp van Jan was dit bijna niet mogelijk. Na het bad en de wedstrijd lopen we een buitenwijk van Amersfoort in op zoek naar restaurant Bella Venezia. Tineke wil iets bijzonders bestellen en gaat voor een ossenhaas met champignons, gorgonzola en roomsaus. Helaas blijkt dit niet te eten te zijn en wordt er inderhaast een vierkazenpizza gebracht. 

We lopen langs de drukke weg terug naar het hotel waar inmiddels een bus met een Hongaars kenteken staat. De toeristen staan in de hal en moeten hun (vaak grote) koffers zelf de trap op slepen omdat de lift defect is. Het hotel is gelegen aan de A1, wat betekent dat het verkeer ook ’s nachts erg aanwezig is.  

MKP13 Stroe - Voorthuizen: 16,7 km

Famke heeft vanuit het raam van de hotelkamer konijntjes gezien en wil daarom heel graag naar buiten. Het ontbijt is prima. We zien veel buitenlandse gasten in traditionele kledij. We gokken dat ze uit Afghanistan komen, maar hebben dit niet nagevraagd. Men ontbeet in een aparte zaal. Wat verder opvalt is dat ze grote belangstelling voor gekookte eieren hebben. De beide manden zijn in “no-time” leeg.

Ook deze dag is het fantastisch weer om te lopen. Ditmaal zien we in de verte een everzwijn oversteken. Naast de zwijnen zien we vandaag veel ruiters en paard en wagens. En weer heel veel prachtige paddenstoelen, waaronder een zee-anemoon achtige paddenstoel. Nog nooit zoiets bijzonders gezien. Ook prachtig om te zien is het spinrag over het heideveld, sprookjesachtig mooi. We kijken onze ogen andermaal uit.

 

We drinken thee op een boomstam nadat we over een heidegebied zijn gelopen. Bij gebrek aan bankjes zijn boomstammen een goed alternatief.

Dan rap naar de finish-auto en vandaar richting startpunt en weer naar huis.

 

MKP12 Kootwijk - Stroe: 10,2 km

We overnachten dit weekend in Postiljon hotel Amersfoort Veluwemeer. We zijn nu halverwege de route.

De finish-auto wordt op het grote parkeerterrein van de vv Stroe geparkeerd en de startauto net onder Kootwijk. Het is vandaag prachtig weer, zonnig maar wel vochtig. We volgen een mooie route door bos en over de heide over veelal onverharde paden. We zien heel veel paddenstoelen in alle soorten, maten en kleuren! De fototoestellen van Tineke en Jan staan roodgloeiend. Er is sowieso nog veel kleur in de bossen. Maar we zijn niet de enige bezoekers in de bossen. De sporen van everzwijnen zijn overal te zien, al zien we de zwijnen zelf niet vandaag. Het is een rustige route. Voor Stroe hebben we langs het spoor nog eventjes pauze.

 

Dan zoeken we de finish-auto op. We rijden naar de startauto en dan door naar het hotel aan het Veluwemeer. De kamers en het uitzicht zijn prima, maar we besluiten naar Putten te gaan om te eten bij Fat Alice. We nemen een vleesproeverij en genieten van de hoeveelheid en de kwaliteit. In het hotel zelf nemen we nog een lekker biertje, waarna we onze kamers weer opzoeken. 

 

  

MKP11 Hoenderloo - Kootwijk: 18,0 km

Een half jaar na ons laatste Marskramerpad-etappe zijn we weer aan de wandel! 

Ditmaal 1 dag om te kijken of Tineke het zonder problemen kan volhouden. We gaan in één auto en hebben Jan zijn fiets achterop. We drinken koffie bij de start net boven Hoenderloo. Dan rijdt Jan de auto naar de finish en komt op de fiets bij ons terug. Het waren niet veel fietskilometers, maar de route voerde veel door het zand en hij had last van een groot aantal tegemoetkomende fietsers. Het is mooi weer en het zonnetje schijnt. Het is niet al te vroeg als we van start gaan. De route voert dwars door het Hoenderlose Bosch en over de Hoog Buurlosche heide. 

 We lopen door een prachtige zandverstuiving en drinken koffie op een bankje net na de zandverstuiving. Hotze stoot per ongeluk Tineke haar koffiebeker omver, dus de meeste koffie ging helaas aan Tineke. Jan en Foekje komen erachter dat ze de theekan zijn vergeten. Het is een te lange onderbreking geweest, de hele routine is eruit. We zien onderweg veel sporen van everzwijnen. We nemen een kleine omweg om over het terrein van Radio Kootwijk te lopen. Een prachtig complex, ontworpen door architect Julius Luthmann. 

De auto staat mooi geparkeerd op een parkeerterreintje langs een zandpad. Er staan veel eikenbomen en de eikeltjes vallen gezellig op de daken van de auto’s. We stappen in en rijden weer naar Hoenderloo, waar de fiets nog netjes met twee sloten vastzit aan de prullenbak. Dan snel naar huis waar we op it Roer 7 soep eten met patat en kroketten

MKP10 Lieren - Hoenderloo: 15,9 km

Na een fijn paasontbijt stappen we redelijk vroeg uit het hotel. Famke is voor het ontbijt al uitgelaten in de buurt achter het hotel (wat vroeger allemaal bos was). De finish-auto parkeren we vlakbij Hoenderloo, waar het nog niet druk is. De startauto staat weer onder het viaduct. 

Over de brug lopen we Oosterhuizen binnen en gaan verder onder Beekbergen door waar we een groot landgoed op lopen, het Spelderholt. Het is er nog niet druk, maar we treffen Ko de boswachter als we koffie drinken zittend op een boomstam. De weggetjes zijn smal en lopen soms over een bergrug van zand. We zien veel omgewoelde grond: everzwijnen.

 Via een laan met kasten van huizen lopen we Hoenderloo binnen. Men heeft er veel honden en veel bewakingscamera’s. We zien veel aparte grote gebouwen en lopen via een mooie witte kerk, gesticht door predikant Ottho Gerhard Heldring, die veel voor de toenmalige arme bevolking heeft betekend, en een begraafplaats. We drinken onze thee op een boomstam en zoeken dan de finish-auto op. Het is aardig druk geworden in Hoenderloo. In de auto onderweg naar de startauto nemen we in Beekbergen nog even een ijsje op het terras.

 

Thuis in de hut op ’t Roer 9 bestellen we een portie van de Chinees. De bestelling klopt niet helemaal, maar toch genieten we er lekker van. Dit paasweekend is weer nuttig besteed.

MKP09 Wilp - Lieren: 17,5 km

Dit paasweekend overnachten we in hotel Berg en Bos in Apeldoorn. 

 

We rijden om 8.30 uur uit Grou richting Oosterhuizen. Het is mooi weer en erg rustig op de weg.  De finish-auto parkeren we onder het viaduct van de A50 langs het kanaal, mooi in  de schaduw. We starten in Wilp, naast de kerk.  Over een dijkje lopen we het dorp uit en passeren 14 witte kruizen: omgekomen Canadese soldaten, erg indrukwekkend. We lopen kilometers over het dijkje en kijken uit over een haagjeslandschap met vennen/wielen. Vanwege het landgoed Huis de Poll moeten we een kleine omweg maken. We drinken koffie op een picknickbank nabij een camping.

 

Het is een prachtig smal onverhard pad en we zien overal ontluikend groen. Het is zo zonnig dat Jan in korte broek en t-shirt loopt. We lopen door het Appense bos richting Klarenbeek waar we in het bos op een paar omgevallen bomen thee drinken. In Klarenbeek staat een grote RK kerk. Langs een prachtige beek, de Beekbergse beek genoemd, lopen we naar de finishauto. Het water lijkt schoon met mooie planten en ook een paar mandarijn-eenden. Op twee plaatsen zien we een paar gezellig scharrelende varkens. 

 

Na de tocht zetten we koers naar hotel Berg en Bos dat middenin een woonwijk ligt. Dat is iets onhandig qua parkeren, maar beide auto’s vinden een plekje. Na het douchen blijkt dat H&T de verkeerde kamer in zijn gelopen. Hun oorspronkelijke kamer was ietsjes groter geweest. We lopen naar het centrum en eten bij de Graaf van Vlaanderen met heerlijk tapbier. 

MKP08 Schalkhaar - Wilp: 16,0 km

Foekje en Famke lopen ’s ochtends een rondje. Het heeft gevroren. Bij terugkomst zijn de koffie en het theewater klaar. We genieten van een prima ontbijt en gaan dan richting Deventer. We treffen het niet: er is een IJsselloop en diverse wegen zijn afgesloten. We rijden kilometers om en de auto staat ook een paar kilometer verder weg dan gepland, net buiten Wilp aan de IJssel. 

Een late start dus, maar het is prachtig zonnig weer en we hebben weer vele onverharde paden, meestal zandpaden.  We zien de vorderingen van de lente met veel ontluikend groen. De koffie drinken we op een bankje op een heuvel in het bos. Na het bos lopen we langs een weiland met een paar reeën. Vlak daarna een maïsveld waarop geracet wordt: weg rust. In een dorpje voor Deventer (Diepenveen) treffen we een man op de fiets aan die zwerfafval  raapt. Hij heeft al een emmer vol. We steken tweemaal het spoor over en volgen de oude IJsseldijk. We drinken koffie op een bankje met een prachtig uitzicht op een park met een vijver. Verderop vlakbij de mooie watertoren lopen we weer door een park met een fontein richting station van Deventer. Over het ‘vogeleiland’ lopen we zo het oude centrum in. Het is er gezellig druk. Op een terras drinken we een kop koffie voordat we de IJssel oversteken.

 

Famke is volledig in paniek op de pont, ze is helaas niet tot bedaren te brengen. Zodra we aan de overkant zijn, is ze weer rustig. We lopen ongeveer 3 kilometer langs de IJssel. De natuur is hier mooi. De auto staat er gelukkig nog en snel rijden we naar de startauto. 

Thuis eten we spaghetti op it Roer 7. Alweer een goede afsluiting van een fijn weekend.

MKP07 Okkenbroek - Schalkhaar: 14,0 km

Dit weekend hebben we kamers geboekt in hotel 't Holt in Diepenheim.

We vertrekken om 8.30 uur en rijden richting Deventer. Het is koud en onderweg hebben we felle buien. De finishauto staat bij een picknickbank vlak langs het kanaal. In de startauto bij het gasstation nabij Okkenbroek schuilen we eerst een bui af met koffie en shortbread-cookies door Tineke gebakken.

 

We lopen eerst over een verharde weg, slaan  links af langs de kerk van Okkenbroek en komen zo in het Bargeboerenbos(je). Vlakbij Lettele gaan we achter een grote kerk langs een water lopen: een oud kerkepad. Daarna lopen we door een groter bos waar we een bui kunnen af schuilen in een prachtige hut. Daar kunnen we perfect onze koffie en broodjes nuttigen. In de bui is er een harde en koude wind, maar over het algemeen vallen de buien gelukkig mee. We zien geen wild, maar wel de eerste groene blaadjes aan de bomen. Gehuld in een poncho drinken we thee op een paar boomstammen.

 

In onze auto’s zetten we koers naar ons hotel ’t Holt in Diepenheim. Een gezellig tweesterren familiehotel met eenvoudige kamers maar met een top restaurant. In Chesterfield stoelen drinken we een biertje en gaan niet al te laat naar onze kamer.

 

MKP06 Rijssen - Okkenbroek: 18,7 km

We genieten van een prima ontbijt met een ei naar keuze. We komen maar laat op gang. Het is prachtig zonnig weer als we de finishauto vlakbij een gasstation parkeren en in één auto naar Zuna vertrekken. We lopen door de boomgaard van een paar huizen met een enorm grote kloofmachine, steken de weg over en lopen over een zandpad langs de Zunasche Heide, een prachtig natuurgebied met 2 pingo’s waar zich veel vogels ophouden.  Via Ligtenberg lopen we over de Plaggenweg het bos in richting Wullenberg en Holterberg. Net buiten een indrukwekkende Canadese begraafplaats drinken we koffie en eten onze broodjes. Op de Holterberg kruisen wij het Pieterpad en om dit te vieren eten we een lekker softijsje.

Dan lopen we via de Panoramaweg het bos weer uit. We hebben nu voornamelijk verharde wegen, lopen onder Espelo door richting Okkenbroek. Langs weiden en akkers lopen we soms ook weer op rulle zandwegen. Moe maar voldaan arriveren we bij de auto, rijden naar de startauto en gaan weer richting Grou. We sluiten de wandeldagen af met een lekker pan nasi op it Roer 9.

 

Na 6 etappes gelopen te hebben, zijn de eerste 100 km MKP een feit!!

MKP05 Enter - Rijssen: 16,4 km

Dit weekend overnachten we in de Geertruidehoeve in Haarle.

We vertrekken om 8.30 uur uit Grou. Het is mooi weer, maar een beetje ‘dizich’. Het is een lange aanrijdroute naar onze finishplek Zuna aan de Regge (boven Rijssen). Na de koffie en koek starten we pas om 11.00 uur met lopen. 

 

We hebben vandaag heel veel onverharde paden en prachtig weer.  We lopen over zandpaden, bospaden, half-verharde paden en hebben ook pontjes en bruggetjes over de Regge. De Regge is een kronkelende rivier die vroeger veel werd gebruikt voor het transport van textiel. Famke zwemt veel vandaag. We lopen ook een stukje verkeerd, over het Havezathepad. De emblemen op de paaltjes zijn bijna gelijk.  Een paar extra kilometers dus. Vandaag lopen we niet door dorpjes, maar op het eind wel over een camping.

 

Op weg naar onze B&B Geertruidahoeve stoppen we in Enter en doen boodschappen. Ter plekke besluiten we om bij een snackbar een schnitzelmenu te nemen. We kunnen nog lekker buiten zitten. Voldaan komen we even later bij de Geertruidahoeve aan. De kamer is prima en na gedoucht te hebben gaan we naar de gezamenlijke ruimte waar we een biertje nemen.

MKP04 Zenderen - Enter: 16,6 km

Het ontbijt in het hotel is prima, al kunnen we sommige zaken wat moeilijk vinden. Het is vandaag zo’n 8 graden met een frisse wind, maar ook met volop zon.

 

De finish-auto staat vandaag bij een kleine camping in de buurt van Enter en de A1. Uiteraard starten we bij de kerk van Zenderen. Ondanks de kerkdienst is er voor onze auto nog een plekje. We passeren het slotklooster van de zusters Karmelietessen uit 1889 en lopen dan richting Borne. Ook vandaag maken we graag gebruik van alternatieve routes omdat het op sommige plaatsen te drassig is. Wederom raakt Famke vanwege water en prikkeldraad in paniek wat de beide baasjes een vuile broek oplevert. We zien prachtige huizen met grote tuinen eromheen en ook op deze route veel mooie beken en beekjes. We zien de eerste lammetjes en lopen door een mooi stukje heideachtig gebied. Bij gebrek aan bankjes drinken we koffie op een gerooide boom. Dat zit ook prima. Hoog boven ons zien we een groep kraanvogels vliegen, trompetterend en wel. Wat geweldig mooi om te zien en te horen!

 

De laatste kilometers gaat door een wat kalere omgeving. Bij het zijkanaal van Almelo hebben we frisse tegenwind. We moeten over de Warmtinkbrug en lopen dan weer ‘terug’  langs het water. Tineke en Foekje hebben hoge nood en verdwijnen in een bosje vlakbij een oude schuur. Als we verder lopen worden de dames daar op aangesproken door een buurman. Het blijkt niet een oude schuur maar een huis te zijn?! We lopen, enigszins verontwaardigd, verder naar de auto en rijden snel naar de startauto bij de kerk om direct daarna door naar huis te rijden. Al met al was het weer een fijn wandel-weekendje. 

MKP03 Oldenzaal - Zenderen: 15,9 km

Dit weekend hebben we een overnachting in Bad Boekelo

Het is mistig onderweg naar Zenderen. Er staat bijna geen wind. Later wordt het gelukkig wat zonniger. De finish-auto parkeren we naast de kerk van Zenderen. We starten vanaf recreatiegebied Het Hulsbeek en maken direct een extra rondje voor de parkeerkaart. Het is een prachtig recreatiegebied. 

 

Vandaag lopen we door veel kleinere bossen en landbouwgebieden met singeltjes. Het is hier-en-daar drassig en dus maken we dankbaar gebruik van de alternatieve routes. In een te drassig stuk land waar we over een draad moeten stappen raakt Famke weer even in paniek, maar gelukkig herstelt ze zich gauw weer. We lopen over veel onverhard terrein. In een dorpje op een plein met gezellige carnavalsmuziek drinken we koffie. St Plechelmus wordt ook hier vereerd. Onderweg zijn veel snelstromende beekje, o.a. de Bornsche beek.  Bij één van die beekjes drinken we onze thee. Tineke vertelt over Gent van Janten wat wel erg komisch klinkt. We zien veel mooie huizen met van die typische knik in de daken. Al met al een prima wandeldag met de juiste kleding aan.

 

De finishauto staat nog bij de kerk en snel gaan we naar de startauto om vervolgens richting hotel Bad Boekelo te gaan. We checken in, douchen ons en trakteren onszelf op een overheerlijk 3-gangenmenu. Een topper. Daarna nog een biertje vlakbij de bar en dan ‘jouwe we ús del’.

 

MKP02 De Lutte - Oldenzaal: 11,6 km

Foekje en Famke gaan eerst naar de bakker voor lekkere broodjes en na het ontbijt zetten we de weekend- en wandeltassen in de auto en gaan weer op weg.

We starten net ten zuiden van De Lutte en wandelen uiteindelijk naar recreatiegebied Het Hulsbeek, vlakbij Oldenzaal.  Vanwege een stevige doorstaande wind is het vandaag iets frisser dan gisteren. De finish-auto parkeren we op een betaald parkeren terrein bij het recreatiegebied “het Hulsbeek”.

 

We kuieren door bosrijke gebieden, maar ook door weilanden en gaan dwars door Oldenzaal. Aan de rand van de stad drinken we ook onze koffie in een speeltuintje. Omliggende bebouwing houdt ons in de luwte. De binnenstad van deze oude Hanzestad valt ons eigenlijk een beetje tegen. Er staan wel een paar mooie riante huizen en de Sint Plechelmusbasiliek met het standbeeld van Plechelmus ervoor is vanwege zijn omvang op zijn minst indrukwekkend te noemen, maar veel nieuwerwetse en saaie gebouwen verpesten het voor de rest. 

 

We wandelen Oldenzaal weer uit. In het aanpalende “belevingstuin” drinken we onze thee. Het is een parkje met diverse speeltoestellen, touwbruggen en klimrekken. Het is er behoorlijk druk. We zitten op een bankje dat uitzicht biedt op een klimrek dat boven een watertje is gebouwd. We spreken zachtjes de hoop uit dat iemand te water zal raken, maar helaas. 

 

Na nog een kilometer komen we bij het recreatiepark. De auto staat aan de achterkant van het immense terrein. Bordjes die de parkeerautomaat bewegwijzeren en waar we een uitrijdkaart moeten kopen, doen ons van de originele route afwijken. We lopen dwars over het terrein, waar het vanwege het mooie weer, behoorlijk druk is. We kopen een uitrijdkaartje voor het parkeerterrein en gaan op weg naar de finish-auto.

 

Onderweg naar huis passeren we, een paar kilometer noordelijke van De Lutte, het pannenkoekenhoes “De Stroper” waar we een lekkere pannenkoek eten. Een goede afsluiting van een TOP-weekend. 

MKP01 Bad Bentheim - De Lutte: 17,3 km

Jan, Foekje en Famke wandelen in alle vroegte naar de bakker voor lekkere warme broodjes. Een top ontbijt dus.

Vandaag start onze eerste etappe van het Marskramerpad!

 

De route start in Bad Bentheim en eindigt net ten noorden van Losser. Omdat we alle vier wel eens in Bad Bentheim zijn geweest laat Jan (overigens met ieders instemming) de wandeling net buiten de stad starten. Hiermee voorkomen we enige parkeerstress.

 

Het is fris weer, maar wel zonnig. Prima wandelweer eigenlijk. We kuieren door een mooi, afwisselend en enigszins geaccentueerd gebied. Soms verharde-, maar ook veel onverharde paden. Het eerste stukje op Duits grondgebied is maar 8 kilometers lang. Vlak voor de grens treffen we een mooie schuilhut waar we onze koffie drinken. 

 

Als we weer onderweg zijn en we een kleine kilometer hebben gewandeld vraagt Tineke zich af waarom er in Duitsland zoveel verkeersborden staan met Nederlandse tekst. Ai, ze heeft het even gemist, maar we zijn de grens met Nederland inmiddels al weer overgestoken. 

 

Onderweg negeren we de waarschuwingen dat het pad verderop zeer nat kan zijn omdat het riviertje de “Dinkel” in deze tijd van het jaar vaak overstroomt. De “Umleiting”, zoals die in het routeboek staat, laten we letterlijk en figuurlijke links liggen. Maar inderdaad, op het wandelpad bij de Dinkel staat hier en daar een behoorlijke laag water. 

 

Onze thee drinken we op een picknickbankje langs een watertje en iets verderop groeten we moeder Maria bij een klein, langs het pad gebouwd, kapelletje. Het kan natuurlijk nooit kwaad om de goden goedgezind te blijven. Na nog een paar kilometer komen we aan bij onze finish-auto. 

 

Als we weer in Nordhorn terug zijn eten we bij een veredelde “Imbiss” overheerlijke  schnitzels. We spoelen de grote lappen vlees (als landkaarten zo groot) weg met “ein Groβes Bier”. Tineke loopt naar de kassa om te betalen. Het blijkt dat ze ter plekke geen pinbetalingen accepteren. Jan en Foekje trekken de jassen aan en lopen de koude avond in, op zoek naar een pinautomaat voor wat contante Euro’s.

 

Na afloop van de eterij maken we om de beurt (in tweetallen) gebruik van de sauna, met als resultaat dat de we aan het einde van de avond met rood gloeiende hoofden aan tafel zitten. 

 

Start Marskramerpad

UPDATE: 

Ondanks het feit dat mevrouw Covid nog steeds onder ons is, hebben we op 12 februari 2022 een start gemaakt met het Marskramerpad. Door de aanwezigheid van Covid-19 hebben we er evenwel voor gekozen om de route in originele vorm te wandelen; dat betekent van Bad Bentheim naar Scheveningen. We zijn van mening dat het in het oosten van het land rustiger is dan in de randstad en spreken stilletjes de hoop uit dat, wanneer we de randstad bereiken Corona verder zal zijn ingedamd en dat de risico’s om het op te lopen dan minder groot zullen zijn. 

Verder dient te worden vermeld dat Hein niet aan deze tocht meedoet.

 

Vrijdag 11 februari 2022

Om half tien heeft Tineke heeft heerlijke wafels met jam en slagroom op tafel staan. Voor Hotze is er natuurlijk de vertrouwde chocoladepasta. Na deze smakelijke en voedzame start rijden we, met een omweg, naar de net over de Duitse grens liggende stad Nordhorn. In Nordhorn hebben we voor 2 nachten een huisje gehuurd op een soort vakantiepark. We zijn wat aan de vroege kant en kunnen het park nog niet op. We moeten even wachten. 

 

Nadat we hebben ingecheckt (waarbij onze Corona-Check-App dient te worden getoond) rijden we het kleinschalige park op. Spraken we hierboven nog van “huisje”? Nou, zeg maar gewoon “Haus”. Ons onderkomen voor dit weekend is een prachtig ruim huis met vloerverwarming, 2 wc’s, een sauna en een bubbelbad. Het is zo groot dat je het best voor permanente bewoning zou kunnen gebruiken.

Binnen is het bloody hot. De verwarming staat op 25 graden. Famke kan haar poten wel aan de vloer branden….

 

Nadat we ons hebben geïnstalleerd lopen we de stad in. Via een met riante herenhuizen bebouwde wijk kuieren we naar het centrum. Het centrum van Nordhorn ligt eigenlijk op een soort eiland. Vlak voor de stad splitst de rivier de Vecht (Die Fechte) zich om even later weer als één stroom naar Nederland te vloeien. Het is er kleinschalig, maar gezellig. 

 

We besluiten een kop koffie te gaan drinken. Jan gaat bij een taveerne naar binnen om te vragen of de hond mee naar binnen mag. Dat mag gelukkig. En terwijl Jan weer naar buiten loopt achtervolgt het dienstertje hem met de mededeling dat het mondkapje wat hij draagt niet aan de in Duitsland geldende norm voldoet. En omdat we alle vier hetzelfde soort kapje dragen moet Jan er eerst op uit om in een nabijgelegen apotheek om betere te kopen.

Uiteindelijk kunnen we naar binnen. We drinken er koffie en thee en nuttigen er iets eetbaars bij. En met het woord “iets” bedoelen we IETS: grote wraps en dikke curryworsten.

 

Voor de terugweg nemen we het mooie wandelpad langs de Vecht. En terwijl de dames naar de supermarkt rijden om wat drinken in te slaan, warmt Jan de door Tineke thuis bereide spaghettisaus op en kookt hij de pasta beetgaar.

 

Na de maaltijd zitten we gezellig in de kamer. De in de supermarkt gekochte biertjes en nootjes smaken prima. Een fijne avond voor de start van onze nieuwe route.