StOP 17 Snits - Mantgum

Afstand:             17 km

Terrein:               Smalle paden, veel fietspaden en een enkele keer dwars door het land 

Weer:                 Het is warm (wandel)weer met ca. 23 graden 

Deze route is traject 12 uit het boekje: Refter. Een refter is de plaats waar gegeten wordt in een klooster, meestal een grote ruimte. We lopen via Skearnegoutum, Boazum en Easterwierrum naar het station van Mantgum.

 

Wat er tijdens de tocht gebeurde

Voor de laatste keer op deze route parkeren we de finishauto, ditmaal weer bij het station van Mantgum. Dan naar Snits, om bij het gebouw van Advendo de tocht te starten met koffie en een overheerlijk stuk koek, door Tineke gebakken. Jan en Tineke zitten gezellig in de kofferbak van de Kuga als plotseling de klep dicht gaat. Blijkbaar heeft Tineke met haar voet onder de auto gezeten, waardoor de klep automatisch sluit. Hilariteit, maar de reactie van beiden is snel, zodat er niets ernstigs gebeurt.

Zoals we dat in het verleden wel vaker hebben
gedaan wandelen we langs de Swette...

We lopen langs de Swette Snits uit, langs camping Pasveer en dan, met een omtrekkende beweging richting Skearnegoutum. Er is veel te zien in dit dorp: mooie panden, de Poiesz is gesitueerd in een oude zuivelfabriek, er is een mooie B&B, een oude kerk en een oud kerkgebouw Elim genaamd. Elim is ernstig aan een opknapbeurt toe. Er is ook nog een oorlogsmonument. Via de Swette lopen we het dorp uit richting natuurgebied. Het is warm, Famke neemt zo nu en dan een duik in het water.  Hotze en Tineke lopen over een smal voetpad met allemaal kikkers. Parallel aan het spoor zien we onderweg een apart gebouw staan. Zou dat vroeger een station zijn geweest?

Koffie! En het is warm. Zo warm dat Famke in de schaduw is gaan liggen

We hebben een koffiepauze op een bankje met uitzicht over de landerijen. Dan komen we op de weg naar Boazum, een rustig dorp met een café waarvan het terras open is. Uitnodigend, maar we hebben net gepauzeerd. Tineke wijst op het naambordje Tryntsjebuorren, altijd fijn om een straat naar je genoemd te weten. Via een smal pad door het land lopen we Boazum weer uit en komen op het fietspad langs de Swette. Veel fietsers zijn actief, dus het is oppassen geblazen. Er zitten mooie distels in de berm die natuurlijk op de foto worden gezet.  

We zijn nog niet bij de finish, maar we trakteren
ons alvast op een heerlijk verkoelend drankje

Voor Easterwierrum wijst een bord ons naar minicamping De Dille, met theetuin, even zitten dus. Van het vroegere grote logement is nu alleen nog de “trochreed” overgebleven. De dames nemen een smoothie, de heren een “hillich wetter” een plaatselijk gebrouwen bier uit Easterwierrum zelf. Genieten dus. We krijgen er ook onze laatste stempel. Dan het laatste deel van de route. Eerst door het dorp zelf en dan, na twee kerken,  het land in richting de kerktoren op de terp. De kerk zelf, gewijd aan Sint Nicolaas, is in 1915 al gesloopt. Op de trap nuttigen we onze thee en de laatste broodjes. Via de ‘ gewone’  weg lopen we dan Mantgum binnen. Foekje ontmoet nog een oude studiegenoot, die al jaren in Mantgum woont. Dan zijn we weer bij de startauto: WE HEBBEN DE TOCHT VOLBRACHT! Snel in de auto naar Snits, de Kuga ophalen en dan naar huis waar we in de tuin van it Roer 9 een biertje doen.

We hebben het station van Mantgum bereikt. Eindpunt van onze versie van het Odulphuspad.

Later maken we een foto van de volle stempelkaart en sturen deze op naar de stichting. Tegen betaling ontvangen wij een prachtige oorkonde met een mooi aandenken.

Alle foto's van deze geweldige wandeltocht kun je bekijken als je klikt op" Odulphuspad.

 

StOP 16 Blauhûs - Snits

Afstand:             17,5 km

Terrein:              Smalle paden (kerkepaden) door de landerijen, hier en daar een fietspad.

Weer:                 Het is prachtig (wandel)weer met ca. 23 graden 

 

Deze route is traject 11 uit het boekje: Vitus. Sint Vitus is de patroonheilige van de rooms-katholieke kerk in Blauhûs. Blauhûs heeft zich als een katholieke enclave ontwikkeld en is pas sinds 1949 officieel een dorp. We lopen via Westhim, Abbegea, Easthim en Drylts naar Snits.

 

Wat er tijdens de tocht gebeurde

We vertrekken weer om 8.00 uur met twee auto’s en vier personen en 1 Famke. De finishauto komt in Snits te staan bij het clubgebouw van Advendo. Dan door naar Blauhûs, waar we koffie drinken. Het is druk bij de bakker, ze staan buiten in de rij. Deze tocht voert over de prachtige- en landelijke kerkepaden, maar helaas mag Famke niet mee. Dat betekent dat we twee keer moeten opsplitsen met veel stress voor Famke tot gevolg. Ze jankt en blaft dat het een aard heeft. Jan en Famke lopen eerst langs de weg, bij Pikesyl loopt Foekje met Famke langs de doorgaande weg tot aan Drylts. 

De Bartholomeüskerk in Westhem

De kerkepaden door het land zijn prachtig en natuurlijk niet druk. Echt genieten. Behalve dan dat Tineke bijna in de sloot valt en tot overmaat van ramp ook haar gehaakte telefoonhoesje kwijtraakt. Dat is dan weer een smetje op deze route. Famke is heel blij om de groep weer bij elkaar te hebben op de pauzeplek tussen Easthim en Drylts. We zitten aan het water, waar Famke even in zwemt. Als we een vreemde vogel zien vliegen, blijkt dit een roerdomp te zijn! Heel bijzonder!

Hier linksaf...

We lopen Drylts binnen via een luxe woonwijk met kasten van huizen gelegen aan het water. Later passeren we de oudere huizen met overtuinen. Het is druk in het centrum bij de brug. We besluiten een ijsje te eten, het is er mooi weer voor. We lopen langs het huis van een oud-collega van Foekje, een prachtig pand aan de Galamagracht. Later op de parkeerplaats van de supermarkt lopen we oud-collega Aukje zelf nog tegen het lijf. Aukje en Foekje besluiten om snel een afspraak te maken. We lopen Drylts uit via houtzaagmolen De Rat. Het mooie fietspad naar Snits is inmiddels van schelpenpad naar asfalt-pad getransformeerd, eigenlijk een beetje jammer. 

De Waterpoort in het zonnetje

Vlak voor Snits lassen we een theepauze in. Tineke gaat er al bij liggen. Famke niet, die springt, samen met een andere hond een paar keer het water in om een tennisbal te pakken. De andere hond neemt een aanloop en springt er in, Famke staat eerst aan de kant om vervolgens in het water te stappen. Het gevolg is, dat ze dan kopje onder gaat, maar het schijnt haar niet te deren. Een lekkere afkoeling zo. Onder het aquaduct door gaan we richting centrum. Het is mooi weer, dus de terrassen zitten bomvol, hoezo corona? We zoeken het scheepvaartmuseum op, waar we onze voorlaatste stempel halen. Dan door naar de auto, alles en iedereen inladen en op naar de startauto in Blauhûs.

 

Klik op deze link voor alle foto’s van het Odulphuspad

StOP 15 De Gaastmar – Blauhûs

Afstand:              15,5 km

Terrein:               Veelal fietspaden, maar ook een groot deel door landerijen

Weer:                  Niet heel zonnig, maar wel benauwd met ca. 22 graden 

 

Deze route is traject 10 uit het boekje: Aether, de Griekse god van de atmosfeer. We zien mooie luchten die destijds door Gerben Rypma zijn geschilderd. Rypma is in 1878 geboren in een polder nabij Aldegea. Hij was schilder, dichter en boerenarbeider, een bijzondere combinatie. Hij maakte prachtige ‘gepenseelde’ luchten. De route gaat door de volgende dorpen, de Gaastmar, Idzega, Aldegea, Greonterp en Blauhûs.

 

Wat er tijdens de tocht gebeurde

Omdat er ’s avonds eetverplichtingen zijn, starten we vandaag om 8.00 uur vanuit Grou. De Ford Kuga bevat 3 personen, de C-max 2 personen en 1 viervoeter. Het aanrijden is weer een stuk makkelijker, na Sneek nemen we de afslag Blauhûs en parkeren de finishauto op een parkeerplaatsje in het centrum van het dorp voor bij de bakker. Famke wordt verwend, als zij in de Kuga springt ligt er een mooi speeltje op haar te wachten! Daar gaat ze direct mee spelen als we bij de start zijn gearriveerd. We drinken weer koffie bij de picknickbank en starten dan onze trip.

De rugzakken zijn er vandaag weer klaar voor

 Door een klaphekje lopen we op een smal pad naast sloot en weiland. Hein, Hotze en Foekje bekogelen elkaar met ‘soldatenknoopjes’ die op de kleding blijven plakken: jeugdsentiment. Na een stukje langs de doorgaande weg gelopen te hebben, slaan we rechtsaf richting Idzega, een buurtschap van een paar huizen, boerderijen, een begraafplaats met klokkenstoel en een mooie camping. Volgens Wikipedia telt Idzega zo’n 30 inwoners. De camping ligt aan de Idzegaaster poel, heeft mooie plekjes er zijn ook twee hutjes te huur. We testen de sanitaire voorzieningen, die een dikke voldoende krijgen.

Hotze......, misschien is dit ook wel een leuke camping voor ons

 Na de camping lopen we rechts het land in. We negeren voor het gemak het bordje ‘verboden voor honden’. Het is een mooie route langs de Idzegaaster poel. Vlak voor Famke springt een haas weg, dat zorgt bij haar voor enige opwinding. Hotze beklimt een kleine uitkijktoren en kan zo nog verder kijken dan wij. Aan het eind van het pad steken we de doorgaande weg van Heeg naar Aldegea over en gaan dan een boerenpad op. We geven daarbij wel voorrang aan een enorme trekker met giertank. We groeten een paar Groningers die vissen bij een meertje met het bordje ‘verboden viswater’ en komen vervolgens uit op het fietspad van Drylts naar Aldegea. Een mooi pad, maar erg druk met fietsers. We nemen een korte pauze op een uitkijktorentje van staal, maar drinken koffie op een bankje verderop in de bocht. 

Hoi Hein!

 Het is druk als we Aldegea binnenlopen. Er is een soort optocht met heksen als rode draad. Het terras bij de haven zit vol. We besluiten om een ijsje te eten en kunnen zo alle drukte even bekijken. Dan lopen we Aldegea uit en volgen het fietspad langs de Aldegeaster Brekken. Famke neemt eerst nog wel even een duik in het water en pakt en passant nog even een bal af van twee jongens die ermee spelen.  Onder het spoor door gaan we nu rechtsaf richting Greonterp. Dit stuk lopen we op dit Odulphuspad nu voor de tweede keer. De oude boerderij raakt steeds meer in verval, zonde.

Onderweg

 Bij de kerktoren van Greonterp nemen we thee/bouillon om zo voldoende gesterkt de laatste kilometers naar Blauhûs te maken. Met de auto rijden we naar camping Afrodite voor een stempel, maar helaas is het stempel er niet. Die ligt bij eetcafé de Freonskip. Dus stappen we in de auto, rijden naar het de Freonskip en lopen het gezellige dorpscafé binnen. Als we geen verplichtingen hadden gehad, hadden we hier iets kunnen drinken, maar helaas. Dus snel naar de startauto en daarna door naar huis.

 

Klik op Odulphuspad als je meer foto's wilt zien.