StOP 14 Koudum – De Gaastmar

Afstand:             16,3 km

Terrein:              Veel verharde paden en 1 mooi traject door het land

Weer:                 Zonnig, eerst heerlijk wandelweer, later erg warm met soms zo’n 

                          25 graden.

Deze route is traject 9 uit het boekje: Inundatus oftewel ondergelopen. In deze streek was het een voortdurende strijd tegen het water. De Wolvetinte is nu een nieuw natuurgebied, maar vroeger stond er een boerderij van de familie De Wolf. Midden in het water, op de plek waar destijds de boerderij stond, steekt nu een ûleboerd van cortenstaal uit het water. We lopen uit Koudum via It Heidenskip naar de Gaastmar.

 

Wat er tijdens de tocht gebeurde

Er vertrekken 2 auto’s uit Grou en eentje uit Heeg. De auto uit Heeg is een speciale: een Ford Kuga. De inzittenden uit Heeg hebben een thuiswedstrijd, ze kunnen met 10 minuten bij de finishplaats zijn. We drinken koffie bij de picknickbank en rijden dan naar Koudum. Vanwege het vele water waar de wegen omheen leiden, duurt dit wat langer als normaal. Via Tjerkwerd en Workum arriveren we bij het kerkhof. De Kuga moet aan de weg worden geparkeerd, de parkeerplaatsen zijn bezet met auto’s en een bult gras.

In Koudum moeten we eerst een stempel zien te bemachtigen

 Koudum heeft een gezellig en levendig centrum. Er staat een rij bij de bakker en ook Tineke en Foekje moeten op hun beurt wachten bij de boekhandel waar een stempel kan worden gehaald. Kris-kras lopen we door het dorp en het dorp uit. Koudumers zijn duidelijk een paardenminnend volkje, gezien de vele paarden en paardenbakken rondom het dorp. Onder de drukke weg door gaan we richting It Heidenskip. Langs de doorgaande weg, met een kleine bocht langs de Zijl waar Famke even te water gaat. Er staat een gloednieuwe vrachtwagencombinatie waar twee mannen foto’s van maken.

Temidden van groene weilanden, samen in een doos

 Dan volgen we de ‘wolvenbordjes’ richting Wolvetinte, zoals gezegd vroeger een boerderij, nu een natuurgebied. Het is een mooie route met veel hekjes waar we overheen moeten. Voor Famke geldt dat ze er ook onderdoor kan. Bij een mooi houten uitkijkplatform genieten we van koffie en broodjes. Bij een nog in bedrijf zijnde boerderij blijft Foekje bijna klem zitten tussen de hekken. Het is een nauwe passage. De koeien kijken belangstellend toe, maar Famke gedraagt zich gelukkig prima. Tineke spreekt over een theerooster i.p.v. een veerooster, tja de warmte brengt heel wat teweeg.

Pipo, koeien.......

 It Heidenskip is een kleine buurtschap waar de vader van Freek de Jonge ooit predikant is geweest. Het is er stil en idyllisch, met zo te horen weinig Friessprekende inwoners. Na het dorpje nemen we pauze voor thee en bouillon. Dan gaan we richting pontje. De weg is redelijk druk met fietsers. Bij een boerderij is jam en sap te koop en er is ook een picknickplaatsje gecreëerd waar je fris en koffie kunt nuttigen. De opbrengst is voor het goede doel. Omdat we al gepauzeerd hebben, lopen we door.

It Heidenskip

 Bij de pont aangekomen raakt Famke helemaal in de war. Ze blaft zenuwachtig en is niet tot bedaren te krijgen. Gelukkig is het een korte overtocht. We lopen de Gaastmar binnen. Het terras links naast de brug zit vol met voornamelijk fietsers. Er staan enkele mooie panden die driftig worden gefotgrafeerd. We proberen een stempel te halen bij B&B Aldwar Pleats. Tineke en Foekje gaan het hele erf over en kijken zelfs in de schuren, maar helaas, niemand thuis. Dan maar doorlopen naar de auto. 

De Gaastmar

 Hotze en Jan zullen de startauto halen, Hein, Tineke, Famke en Foekje gaan direct naar de camping, waar de caravan nu op een plekje staat met mooi uitzicht. Tineke stapt direct onder de douche. Als de mannen weer arriveren nemen we allemaal een biertje om onze dorst te lessen. Hotze en Tineke blijven nog een paar dagen en zullen kijken of ze de ontbrekende stempel kunnen aanvullen.

 

Deze link geeft je toegang tot alle foto's van het Odulphuspad.

StOP 13 Aldemirdum – Koudum

Afstand:            17,8 km

Terrein:              Veel onverharde bospaden en later fietspaden met uitzicht op weilanden

                          en meren.

Weer:                Heerlijk wandelweer met zo’n 18 tot 20 graden.

 

Deze route maakt deel uit van traject 8: Tumulus, heuvel. In Gaasterland vind je glooiende en bosrijke gebieden. Deze noemde men vroeger gaasten. Het zijn opgestuwde keileemruggen overdekt met zand. In het Jolderenbos vlakbij Aldemirdum steekt het hoogste punt zo’n 12,5 meter boven NAP uit, een echte tumulus dus!  Vanuit Aldemirdum doen we Rijs, Bakhuizen en Himmelum aan om vervolgens in Koudum te eindigen. De route van vandaag had ook onderdeel kunnen zijn van traject 5, Bellum (oorlog en conflicten). We zien in het bos bij Rijs en in het centrum van Himmelum een oorlogsmonument. Die van Himmelum is een bijzonder object, waar de meningen over verdeeld zijn.

Famke heeft haar plekje alweer ingenomen

 

Wat er tijdens de tocht gebeurde

Hein, Jan & Foekje vertrekken vanuit Grou, Hotze & Tineke vanaf de camping in Heeg. De finishauto zetten we op een parkeerplaats naast het kerkhof neer. Hier drinken we ook onze koffie met koek. Dan rijden we samen naar Aldemirdum waar het parkeerterrein naast de kerk op ons wacht. Het heeft ’s nachts gehoosd wat te zien is aan het platgeslagen gras en de natte (slippery) bospaden. Vlakbij de auto duiken we het bos in. Volgens voorbijgangers zijn er jonge vossen te zien, maar door de aanwezigheid van Famke hebben wij dit helaas niet kunnen constateren. Wel krijgen we in het bos, waar we kriskras doorheen wandelen, te maken met slakken en muggen. Sommige bospaden lijken meer op kleine riviertjes dan op paden, maar we komen er wel. 

Het resultaat van deze aktie? Een mol met koppijn!

Een deel van de route is ons bekend: het pad dwars door de weilanden/maisvelden waar nu koeien met kalveren grazen en de plek waar voorheen Sybrandy’s vogelpark was. We lopen nu echter achter dit voormalige park langs en komen in een mooi open gebied met zicht op de dijk, voordat we weer een bos in duiken. Vervolgens komen we bij restaurant Jans in Rijs uit. Het terras nodigt uit, maar we lopen door en gaan via een fietspad richting Bakhuizen. Net voor deze plaats vinden we een bankje waar we geen last van muggen hebben en strijken er neer voor koffie en een broodje. Het bankje staat op een soort viersprong, het fietspad wordt veelvuldig gebruikt.

..... strijken we neer voor koffie en een broodje

Bij het begin van Himmelum worden we welkom geheten door parelhoenders. Ze maken zoveel lawaai dat Famke helemaal in de war raakt. We zien hele ‘súterige’ huizen, maar lopen ook langs een Russisch-orthodox klooster van de Heilige Nicolaas van Myra, dat gehuisvest is in een voormalige gereformeerde kerk. Helaas is het kerkje niet open. We lopen het dorp uit via een vakantieparkje richting Morra en Kleine Polle over een fietspad. Het is een mooi open landschap met prachtig begroeide bermen en zicht op twee meren. Jammer genoeg is het er wel druk met fietsers. Natuurlijk duikt Famke even in de Morra om het water te testen. Bij het aquaduct van Galamadammen vinden we een bankje aan het water waar de thee wordt gedronken. 

Koudum; eindpunt van deze route

 Langs camping De Kuilaart en camping Venema lopen we door het Oldeferdparkje en langs de manege over de Slapersdijk terug naar de finishauto’s. Hotze en Hein vertrekken in Hein z’n auto naar de camping. Jan, Tineke en Foekje halen de startauto op. Daarna gaan we samen naar de camping in Heeg voor een biertje.

 

Zin in om alle foto's te bekijken? Klik dan op Odulphuspad.

 

StOP 12 Nijemirdum – Aldemirdum

Afstand:             15,6 km

Terrein:              Veel bospaden en andere mooie onverharde paadjes

Weer:                 Mooi zonnig weer

 

Ook deze route maakt deel uit van het traject Bellum, net zoals de vorige tocht. 

 

Wat er tijdens de tocht gebeurde

We vertrekken deze dag met twee auto’s uit Grou; die van Hein en die van Jan & Foekje. Hotze en Tineke opereren vanuit Franeker. We zetten de finishauto bij de parkeerplaatsen bij de gereformeerde kerk in Aldemirdum. Daar drinken we ook koffie en eten de door Tineke gebakken koek bij. Dan met de auto naar de start aan de weg van Alde- naar Nijemirdum. 

De startauto staat netjes in de berm geparkeerd

Over een mooi smal pad lopen we naar Nijemirdum. Dit dorp is niet te vergelijken met Aldemirdum qua levendigheid. De eenzame kerktoren aan de rand van het dorp is alles wat er nog rest van een middeleeuwse kerk die in de 18^deeeuw werd gesloopt. De route gaat vervolgens door een bosje dat veel slootjes bevat. Helaas brengen sloten vaak muggen met zich mee, zo ook hier. Het looptempo wordt flink opgeschroefd om maar zo snel mogelijk het bos weer uit te zijn. De weg overstekend lopen we, zoals verwacht, weer aan op de startauto. 

Even tijd voor iets lekkers

We duiken vervolgens een bos in en komen uiteindelijk bij de Luts uit en besluiten om op hetzelfde picknickbankje als op onze vorige tocht onze koffie te drinken en broodje te eten. De situatie rondom het vervallen huis is veranderd. Twee mannen zijn bezig om de oude pannen van het dak te halen. In de wei naast het pand staat nu een Fries paard met een prachtig veulentje. Na de koffiepauze lopen we weer langs de golfbaan (een mooi smal pad), steken de weg over en slaan dan rechts af richting de Van Swinderenvaart. Achter de manege, waar wedstrijden aan de gang zijn, lopen we over een hoge brug over de vaart en raken dan het spoor even bijster. We nemen het zekere voor het onzekere en lopen over de parallelweg naast de provinciale weg N359, totdat we het Libellenreservaat van de Wyldemerk in kunnen duiken. 

De thee zit er in, we stappen weer op

De vele plassen en vennetjes zijn ontstaan door landwinning. Men had zand nodig voor de N359. We zien een aantal van de in totaal 34 libellensoorten die hier vertoeven. Naast deze libellen wonen er ook geiten die moeten voorkomen dat het gebied dichtgroeit. Het is er prachtig wandelen. Als we twee bankjes tegenkomen met een fantastisch uitzicht over de plas Wyldemerk en de Van Swinderenvaart dan is het al snel duidelijk dat we hier onze thee moeten drinken.

Hier zou je uren kunnen zitten en genieten van het uitzicht. Maar wij? Wij moeten verder

Na de theepauze lopen we richting Van Swinderenvaart die we weer oversteken en gaan dan door een bos richting Aldemirdum. Dit bos herkennen we aan de witte bruggetjes en plassen waar Famke op een eerdere tocht al een duik in heeft genomen. Langs een camping lopen we dan het dorp in. We steken de brink over waar de terrassen lekker vol zitten, maar waar ook een ijscoboer staat. Jan, Hotze en Foekje tracteren zichzelf op een heerlijk ijsje om vervolgens lang een grote zwerfkei (natuurlijk uit Zweden) weer naar de startauto terug te lopen. 

 

Het was weer een topdag. Hein rijdt direct door naar Grou, Jan & Foekje brengen Hotze & Tineke naar de startauto terug, waarna ieder zijns weegs gaat: Grou en Franeker.

 

De foto's van alle etappes van deze tocht zijn te bekijken onder Odulphuspad.

StOP 11 Mirnser klif - Nijemirdum

Afstand:             16,9 km

Terrein:              Veel bospaden en andere mooie onverharde landelijke paadjes door en langs

                          de velden. 

Weer:                 Mooi zonnig weer, redelijk warm om te lopen.

 

Deze route maakt deel uit van de trajecten Promontorium en Bellum. Promontorium betekent zoveel als kaap of over water uitstekend land. Het Mirnser klif is hier een voorbeeld van.  Bellum betekent oorlog en conflicten. Ook in deze contreien zijn veel oorlogen uitgevochten. Tijdens dit traject lopen we langs overblijfselen daarvan zoals een radarpost en oorlogsgraven.

Gaasterland is een geweldig mooi wandelgebied

 

Wat er tijdens de tocht gebeurde

We vertrekken met drie auto’s uit Grou. Famke is een beetje in de war, ze zit al bij Hotze en Tineke achter in de auto. Over Lemmer rijden we naar Aldemirdum, waar we de finishauto parkeren aan de doorgaande weg van Alde- naar Nijemirdum, en gaan vervolgens door naar het Mirnser klif waar paviljoen ’t Mar grondig wordt verbouwd. Op het grote parkeerterrein drinken we ons eerste bakje koffie. Dan steken we de weg over en duiken het Rijster bos in. We lopen kriskras over zandpaden en door mooie lanen. In Rijs zien we het pand Mooi Gaasterland, vroeger een onderdeel van Jeugdhulp Friesland. Er zijn meer mooie huizen te zien en het is er druk met toeristen. Er zijn ook veel campings. Wat we missen is Sybrandy’s park. Dit ‘ouderwetse’ pretpark is verplaatst naar Oudemirdum. We lopen ook op een smal pad tussen de maisvelden en een veld met koeien door en bereiken zo Oudemirdum. Op de Brink zitten al mensen op het terras. Wij zitten op een bankje voor bezoekerscentrum Mar en Klif en eten er onze eigen broodjes en drinken er koffie bij.

De natuur is op haar mooist

We zien een grote club mensen op een elektrisch vervoermiddel met dikke banden. Oudemirdum is erg toeristisch. We lopen het dorp uit en komen door een park met een witte brug. Hier gaat Famke even te water om af te koelen. In de vijver krioelt het van de kikkervisjes. Dan lopen we verder door het bos richting golfbaan en Kippenburg. Op een bankje bij de Luts, waar Famke weer een duik neemt, staat een picknickbank waar we thee gaan drinken. De Luts wordt druk bevaren door kleine bootjes en sloepjes. Het huis vlakbij is aan een opknapbeurt toe oordelen wij. In de wei naast het huis staat een prachtig Frysk hynder.

Kippenburg

We vervolgen onze tocht door het bos in te duiken achter landhuis Kippenburg, een monumentaal pand op een landgoed van 30 hectare. Gedeelten van dit landhuis kun je huren, zo lezen wij. Misschien iets voor een weekendje weg met z’n allen? Het is weer een prachtig landelijke laan, maar helaas zijn de muggen erg nadrukkelijk aanwezig. Een kwestie van doorlopen dus. Het laatste pad voert ons langs een weiland vol mooie bloeiende planten en een veld met koeien.

Famke heeft een stok gevonden. Die nemen we mee naar huis voor in de houtkachel

Op weg naar de startauto stoppen we op de Brink, waar Tineke en Foekje bij het bezoekerscentrum twee stempels halen, zo dat schiet op. 

Het parkeerterrein waar we vanochtend onze startauto hebben achtergelaten blijkt, als we arriveren, bezet te zijn door honderden brommerfanaten. We moeten daarom even wachten eer we het parkeerterrein kunnen verlaten. Maar nadat dat uiteindelijk geslaagd is rijden we voldaan  huiswaarts.

Alle foto’s kun je zien als je op Odulphuspad klikt.

 

 

StOP 10 Starum/Warns – Mirnser Klif

Afstand:              15 km
Terrein:               Veel asfaltwegen door dorpen en langs het IJsselmeer, paar onverharde 
                            paden en tot slot een bospad 

Weer:                  Volop zon, de temperatuur stijgt van 17 naar 27 gr!

 

In het boekje is onze etappe onderdeel van route 4, het Promontorium, dat klif betekent. We lopen eerst door het plaatsje Warns, vervolgen onze route via het buurtschap Skarl en komen dan uit bij het monument ter herdenking van de slag bij Warns. Dan over de zeedijk langs Laaksum naar Bakhuizen en dan naar het Mirnser Klif.

 

Wat er tijdens de tocht gebeurde:

We weten dat het warm gaat worden vandaag, vandaar een vroeg vertrek uit Grou: 8.30 uur. De Ford C-max wordt op het grote parkeerterrein bij het Mirnser klif geparkeerd waar we eerst koffiedrinken en ons daarna insmeren met zonnebrandcrème. De rode escort komt langs de weg van Starum naar Warns te staan. Overal waar je kijkt zijn boeren aan het werk met groot materieel. Het gras staat hoog en moet er af. 

En weer wordt er een stempeltje aan de collectie toegevoegd

In Warns halen we gelijk een stempel bij B&B de Pastory. Stempel nr 3, Via, zit in een mand bij de voordeur; zelfbediening dus. Famke speelt even met een forse bruine labrador. We lopen het dorp uit via een lokale dorpstuin. Dan komen we via Skarl bij it Rea klif, waar de slag bij Warns altijd wordt herdacht. In deze slag uit 1345 werden graaf Willem en z’n maten in de pan gehakt. Bij deze zwerfkei met de tekst ‘Leaver dea as slaaf’, nuttigen wij ons kopje koffie en doen er een broodje bij.

Liever dood dan slaaf

Dan over de dijk (we lopen in het gras) naar Laaksum waar we neerstrijken op een terras voor een portie kibbelding (Tineke) en een frisje. Het haventje ligt er mooi bij. Dan een heel lang stuk over de weg met de veeroosters richting Bakhuizen. Gelukkig lonkt bij een geitenboerderij een kraam met ijs, dus zitten we al voor de derde keer vandaag. Voor Bakhuizen doen we een rondje off road langs een bosje. De natuur is werkelijk prachtig in deze tijd van het jaar.

Omdat het warm is nemen we ALWEER een pauze

Voor de St. Odulphuskerk in het centrum van Bakhuizen staan twee bankjes in de schaduw, een mooiere plek om de thee te nuttigen is er niet. Bij het weggaan raken we nog aan de praat met een oudere mevrouw met een rollator. Bakhuizen heeft zowaar nog een Spar supermarkt en vele mooie huizen. Via een achterafweggetje lopen we richting de Rijster bossen en volgen het fietspad helemaal tot aan het Mirnser klif. Maar een geluk dat de eiken processierupsen nog niet actief zijn.

De klaprozen doen het goed dit jaar

Door onze 4 pauzemomenten zijn we toch nog rijkelijk laat bij de auto. Met de airco op volle toeren gaan we terug naar ons startpunt. Het is druk op de snelweg. Omdat er een rij staat voor de afslag naar Sneek, besluit Jan over Joure en Heerenveen te rijden. Thuisgekomen praten we op het terras van it Roer 7 nog even bij. Het was weer een fantastische wandeldag!

 

Als je alle foto's wilt zien, klik dan op Odulphuspad.