MKP 22 Leiderdorp e.o. - Voorschoten: 21 km

Een vroege start vandaag, om 7.15 uur zetten we koers naar het westen van het land. Na een kop koffie op de startplaats bij de Doeshofbrug rijdt Jan met de fiets achterop het rek naar het P&R-terrein van station Voorschoten. Na 3 kwartier is hij op de fiets terug en start onze wandeltocht rond 10.30 uur. Het is prachtig weer met een stralend zonnetje, zo’n 15/16 graden.

Over de Doeshofbrug lopen we langs het water de Does richting Leiderdorp. We zien veel (jonge) eenden, ganzen, en meerkoeten, maar ook hazen en fazanten. De natuur ontwaakt gelukkig steeds meer. Famke mag even los, maar springt zo over een sloot op weg naar de leuke groep gansjes. Zwemmend komt ze terug. Onderweg lopen we langs 2 karakteristieke molens, de Doeshofmolen en de Achthovense molen die de polder Achtoven(mede) drooghouden. Aan het eind van de Does eten we een broodje bij een boerderij waar in vroeger tijden kasteel Ter Does heeft gestaan.

 

In Leiderdorp zelf lopen over het Jaagpad van de Oude Rijn. Mooie huizen en moderne huizen wisselen elkaar af. Er zijn veel gezellige tuintjes en terrasjes en er wordt volop gevaren. We lopen over de verzonken snelweg A1 heen en blijven het water volgen. Dan lopen we via het Utrechtse jaagpad Leiden binnen. Een echte studentenstad, maar er zijn ook massa’s toeristen. Leiden is prachtig met zijn vele grachten en grachtenpanden, kerken, molens, hofjes, bruggen, musea en gezellige pleintjes. We drinken een kopje koffie op het terras van een oude bruine kroeg voordat we de burcht beklimmen van waaruit we een prachtig uitzicht over de stad hebben.

 

Op een pleintje naast museum Naturalis drinken we onze eigen koffie met een broodje voordat we via een plantsoen met het monument ‘Leiden ontzet’ de stad uitlopen. Bij park Cronesteyn mogen geen honden mee, dat wordt dus omlopen. Maar ook de alternatieve route uit het boekje verbiedt honden. Dan maar de wet overtreden en na ruim een kilometer weer aansluiten bij H&T die op J, F & F zitten te wachten. Door een bosje met naar uien stinkende witte bloemetjes (herinneringen aan de Hermannsweg) komen we bij het Rijn Schiekanaal waarlangs we kilometers lopen tot aan Voorschoten. En helaas, geen bankje te bekennen. Vlak voor Voorschoten slaagt het pas om onze thee/bouillon te drinken. Over de brug bij een enorm modern appartementencomplex lopen we het lintdorp Voorschoten binnen.

 

Bij de auto krijgt Famke haar eten en wat water waarna het fietsenrek weer achter op de auto wordt gemonteerd. Gelukkig staat de fiets nog bij de startplek en kan de reis naar Grou beginnen. Op zoek naar een restaurantje wordt uiteindelijk gekozen voor, off all places, de McDonald’s van Lemmer. Het eten valt niet tegen, maar het zit niet heel erg gezellig. Rond 21.00 uur zijn we weer thuis. Het was vandaag een lange, maar prachtige wandeldag.

 

MKP 21 Papenveer - Leiderdorp e.o.: 17,6 km

We wijken af van het normale patroon. In plaats van weekenden gaan we nog vier keer een dag naar het westen. Twee keer met de auto met de fiets achterop en twee keer met de trein. De laatste twee etappes laten we Famke thuis. Ten eerste omdat we anders een prachtig deel van de route rond Wassenaar moeten missen en ten tweede omdat een dag Den Haag met museumbezoek niks voor Famke is.

We vertrekken om 8.00 uur in één auto met Jan zijn fiets achterop. In het dorp Papenveer drinken we koffie in de auto bij een gesloten Poolse supermarkt, waarna Jan vertrekt naar de finishplaats en op de fiets weer terugkeert. Hotze, Tineke, Famke en Foekje wachten in het dorp en raken nog aan de praat. Een bewoner adviseert ons om straks het Kerkpad te nemen naar Langeraar. Een fietspad dwars door de Langeraarsche Plassen. In Langeraar staat een kerk die in 1 jaar is gebouwd door een man die rijk is geworden door de veenhandel. Er staat ook een beeld van de strooplikker, een arme veenarbeider die als broodbeleg alleen stroop kon betalen. Aan het eind van het dorp gaan we achter de huizen langs de Leidsche Vaart richting Rijnsaterwoude. Het is helaas zwaar bewolkt en maar 10 graden, toch gaan we langs het water op een picknickbankje koffie drinken. 

 

Onder de N207 door lopen we Rijnsaterwoude binnen. Dan volgen we de alternatieve route naar Woubrugge. We zien opvallend veel broedende futen en meerkoeten. Het hoogteverschil tussen de landerijen is soms enorm. We lopen het laatste stuk op een soort dijk naar Woubrugge. Er staat een huisje met de naam It Hellinghûs. We zien een automaat met verkoop van vlees, eieren, asperges, ijs etc. Erg modern. Dan voor de huizen langs naar het centrum waar we halthouden bij een gezellige eetgelegenheid. Famke mag mee naar binnen, dus we warmen ons op en nuttigen een paar heerlijke bitterballen. 

Dan verder over de `Woudweteringbrug’, langs een bijzondere ronde kerk steeds langs het water (Woudwetering) richting Wijde Aa en dit water volgend tot aan de Mariahoeve. Over een lange brug komen we bij een doorgaande weg, waar H&T de originele route nemen. J, F & F lopen over het fietspad naar Hoogmade, omdat Famke niet overal mag komen. We zien onderweg nog een prachtige molen en zien elkaar weer terug in het centrum van Hoogmade bij de brug met het schaatsenrijdersbeeld.

 

Het laatste stuk lopen we weer over het fietspad. Een beetje saai, maar het was een wedstrijd om broedende eenden te ontdekken in de wilgenbomen. Bij de auto was het een kwestie van inladen en terug naar Papenvoort waar Jan z’n fiets gelukkig nog bij het speelveldje staat. 

 

Na wat googelen kiezen we vandaag voor pannenkoekenrestaurant de Strooppot in De Hoef. Prima pannenkoeken met overdadig beleg en fijne bieren. Vandaag alweer een mooie wandeldag al is het niet heel warm en hebben we de zon niet gezien.