Afstand : 15,2 km
Terrein : Veelal asfaltweggetjes, maar wel rustig. Ook over fietspaden en een korte
route dwars door het land.
Weer : Heerlijk wandelweer, maar het dreigt voortdurend te gaan regenen. Hetgeen
ook gebeurt. Het waait behoorlijk en na de bui is het drukkend warm.
Hein loopt vandaag ook mee. We lopen het laatste gedeelte van de 15de etappe Presbyter en maken een begin met de 1ste etappe in het boekje Novice. Novice betekent nieuweling. Dit woord is afgeleid van het Latijnse woord novicius, wat onder andere nieuw betekent. Nieuw speelt een belangrijke rol in dit traject. De monniken legden dijken aan om nieuw land te winnen. Het St Odulphuspad loopt deels door dit nieuw gewonnen land.
Wat er tijdens de tocht gebeurde
Nog voor we goed en wel aan de tocht beginnen wordt er al volop gelachen. Op de Skieppeleane vertelt Tineke ‘dizze beammen binne al hiel âld, die steannen hjir al doe’t ik hjir delfietste’ …. Hiel âld dus…. We zitten in de auto koffie te drinken, de linker portier bij Tineke waait dicht, tegen haar arm, de koffie gaat er net niet overheen. Hotze ‘griemt’ wel met de koffie, zijn shirtje zit onder de vlekken. Tineke vraagt aan Hein of zijn rugtas wel goed loopt. Maar de koffie is lekker en de zelfgebakken appelkoekjes niet te versmaden.
 |
| Bij "De Kliuw" is het al zwaar bewolkt, maar nog wel droog |
We starten vlakbij de boerderij waar Tineke is opgegroeid en lopen richting de Kliuw, een gehuchtje met een paar huizen. Al lopend over het ‘Oldeclooster’ lopen we vlak langs het voormalige klooster Bloemkamp, oftewel Floridus Campus. De boerderijen aan de weg genaamd ‘Oldeclooster’ staan op een oude kloosterterp. In het landschap is nog te zien dat de boerderijen hoger in het omringende land liggen. In het tuinhuisje van de familie Bouwstra zien we een maquette van het klooster. Het is een imposant bouwwerk geweest, maar het klooster is in 1572 door de Geuzen geplunderd en verwoest.
 |
| En toen begon het te regenen |
Na een stuk dwars door het weiland, moeten we bijna in draf naar Burchwert; de lucht is erg donker geworden, we moeten schuilen voor de bui. Onder de overkapping van het dorpshuis schuilen we de forse bui af. We drinken koffie en eten er onze broodjes. We zien een 10-tal motorrijders door het dorp rijden, we zwaaien vriendelijk naar elkaar. Dan de poncho’s maar aan en weer op pad. Over de brug gaan we linksaf en lopen op het fietspad langs de Bolswarder vaart. De poncho’s wapperen erg, maar worden op den duur weer droog door de wind. Zo lopen we Bolsward binnen. De route laat ons mooie plekjes zien, mooie pandjes en grachtjes, een stukje stadswal, het oude burgerweeshuis, gasthuizen etc. We stempelen in het Gysbert Japicxhûs, het geboortehuis van de dichter Gysbert Japicx die wordt gezien als de grondlegger van het Fries als geschreven taal. Het museum is eigenlijk al dicht, maar speciaal voor ons doet de aardige mevrouw de deur van het slot en stempelt stempel nummer 15 in ons boekje.
 |
| De "Blauwe Brigade" |
We doen een kopje koffie in ‘het Veerhuis’ en nemen er een borrelplank bij. Een prikkertje steken in een bitterbal is moeilijk, maar een stukje tomaat eten van zo’n prikkertje is ook een hele kunst. Foekje beheerst die kunst niet. Eerst valt de tomaat en daarna een stukje komkommer vlak voor de geopende mond op tafel. Erg sneu. Het is druk in het eetcafé, net alsof er geen Corona bestaat. We zitten vlakbij de deur en zien met verbazing dat er op de tafel een plasje water ontstaat. Is er lekkage? We melden dat er water van boven, over de hangende lampen, op onze tafel drupt. Later horen we dat op de eerste verdieping een groepje Belgische ‘ouden van dagen” nogal heeft zitten morsen en het vocht door de kieren in de houten zolder naar beneden is gedrupt.
Buiten is het echter weer droog, dus we bergen de poncho’s op en lopen de stad in. We kijken nog even in de Broerekerk en lopen langs het befaamde hotel de Groene Weide. Gek eigenlijk, dat we overal waar we lopen de naam Brouwer zien op huizen, auto’s en uithangborden. Zou dat allemaal familie zijn? We lopen de stad weer uit via het stadspark met de mooie rozentuin en gaan onder de snelweg door. We vervolgen onze weg die parallel aan deze snelweg loopt. Dat is een beetje jammer, maar de finishauto is gelukkig weer snel in zicht.
 |
| Als we door het park wandelen komt de zon zowaar tevoorschijn |
Binnen 10 minuten zijn we bij de startauto. We besluiten om naar huis te rijden en in de hut op It Roer 9 de resterende thee te nuttigen. In Jan en Foekje hun geval wordt het koffie, maar dat mag de pret niet drukken. Ondanks de regen, hebben we weer een prachtige wandeldag gehad vandaag.
Foto’s van deze tocht kun je bekijken als je op de volgende link klikt: Odulphuspad!!
