woensdag 1 juli 2020

StOP(01) Mantgum – Leons

Afstand    : 16 km


Terrein     : smalle voetpaden, dwars door weilanden, en we ‘doen’ 7 dorpen/gehuchtjes

                  aan via vrij rustige weggetjes.

Weer        : prachtig wandelweer met 20 C, zonnig en een beetje winderig

 

Vandaag doen we onze eerste etappe van het St. Odulphuspad. Het boekje bevat 15 wandeletappes, die elk een eigen naam hebben meegekregen, maar Jan heeft de routes omgebouwd tot routes met een maximale lengte van 15 tot 17 km. Daarbij starten we in Mantgum, om zodoende eerst de noordelijke hoek te ‘ronden’. In dit gedeelte van Friesland ben je echt op de ‘vlakte’. In het kale gebied staan weinig bomen; en die zijn nuttig, ergo noodzakelijk, om tijdens regen- en sneeuwbuien te kunnen schuilen.

 

In het boekje is onze etappe onderdeel van route 13, het Campanarium oftewel Klokkentoren. Waar je ook kijkt, er is altijd wel een kerktoren in zicht. 

 

Wat er tijdens de tocht gebeurde:

We zetten de finish-auto buiten Leons aan de kant van de weg, dichtbij de Bolswardervaart. De start-auto komt bij het NS-station van Mantgum te staan. In de auto drinken we eerst koffie en eten er een door Tineke zelfgebakken koek bij. Na de koffie lopen we door het dorp met zijn prachtige en soms imposante huizen en bomen. De dorpskern heeft de status van beschermd dorpsgezicht. 

Het treinstation van Mantgum; de start van het Odulphuspad

We lopen door een weiland en komen dan op de weg naar Jorwert. In Jorwert is het niet druk op het terras van de uitspanning “het wapen van Baarderadeel”. In de kerk is echter wel drukte te bespeuren. Buiten Jorwert na het gehucht Fûns, gaan we de weilanden weer in. Helaas mag Famke niet mee en Jan & Famke lopen daarom via de verharde weg naar Hilaard, waar we elkaar weer ontmoeten. 

 

Op een bankje in het dorp drinken we onze koffie en eten een broodje. Dan verder op weg naar Boksum. Boksum heeft zowaar een echte bakker, maar we kunnen de verleiding weerstaan en lopen door. Langs een grote pastorie gaan we het dorp weer uit. We gaan onder de weg Bolsward – Leeuwarden door en dan scheiden helaas alweer onze wegen. Jan & Famke volgen de weg richting Blessum; Hotze, Tineke en Foekje gaan over het smalle pad door de weilanden. Smalle waters met een zwanenechtpaar, wuivende rietkragen, hier en daar koeien, het is hier heerlijk landelijk. Achter de kerk van Blessum drinken we onze thee/bouillon en eten de laatste boterhammen én een picolientje. We maken een foto van de oude homeiepalen, het enige overblijfsel van een grote oude state. Net als veel kerktorens in de omgeving, staat ook de kerktoren van Blessum in de steigers. Er wordt geopperd dat de Stifting Alde Fryske Tsjerken misschien een subsidiebron heeft aangeboord.  

De trein rijdt spoorslags door de groene weiden, als een geslepen broodmes door de zoete koek.......

We gaan over een fietspad richting Hoptille. Officieel mag ook hier geen hond mee, maar dat gaat ons te ver. Bijna aan het eind staat een vogelkijkhut waar een oudere dame bezig is afval te verwijderen. Ze vertelt dat er vorig jaar nog 60 legsels van weidevogels waren, maar dit jaar veel minder. Er is geen kuiken groot geworden, alle nesten zijn leeggeroofd door de vele roofdieren. Erg triest. 

Het laatste stukje naar de auto lopen we over het fietspad langs de Bolswarder Trekvaart. Famke neemt er nog een duik in om af te koelen.

 

Voor alle foto's van deze wandeltocht klik je op : Odulphuspad!