GFP (14) Wijnjewoude - Haulerwijk

Afstand: 17 kilometer

Terrein: Zandpaden door bos en over heide afgewisseld met geasfalteerde wegen

Het weer: Zonnig met ongeveer 22 graden.

De tocht van vandaag begint bij de boerderij met de lammetjes waar we vorige week zijn geëindigd. De boer laat net zijn koeien naar buiten, de wei in. In een lange rij wandelen ze naar het betreffende perceel. 

Wat er tijdens de tocht gebeurde

Wij wandelen het voetpad op het natuurterrein van de Duurswoudsterheide op. De natuur is fris groen en het zonnetje maakt het aangenaam wandelen.

De natuur is frisgroen

Als we de heide zijn overgestoken ontmoeten we een man en een vrouw die het GFP ook wandelen. We raken kort aan de praat. Ze willen proberen om in zeven aansluitende dagen naar Leer te wandelen. Het lijkt ons een haalbaar streven. Zeker als je een paar dagen achter elkaar kunt wandelen. Je bent dan lekker dicht bij de start zodat je het uur, dat we nu ’s-ochtends gebruiken om naar de start te rijden, als wandeluur kunt inzetten. Hetzelfde geldt natuurlijk ook voor de terugreis. 

Duurwoudsterheide

De natuur is prachtig. Hier en daar komen groentinten tevoorschijn en het gras is op sommige plekken al een paar centimeter gegroeid. 

Via een bruggetje steken we de “Biskopswijk” over. Even later kruisen we de Leidijk en wandelen we richting P.W. Janssenstichting. Net als bij Nijbeets had de geboren Duitse weldoener (Wangerooge) ook hier grond gekocht. We wandelen er langs het kapelletje van de Communitaire Gemeenschap Oudezijds 100. 

Maria ter Claesze

Communiteitshuis Maria ter Claesze is het buitencentrum van de gemeenschap. Het gemeenschapsleven biedt er bezinning, rust en ontspanning. Er is ruimte voor zingevingsvragen rondom rentmeesterschap en duurzaamheid en de relatie tussen kerk en platteland. Daarnaast is er de mogelijkheid tot pastorale zorg. Maria ter Claesze voelt zich sterk verbonden met de plaatselijke Friese kerk.

Er staan twee boerderijen en een aantal bijgebouwen op het terrein, waaronder een kapelletje.

De kapel van Communiteitshuis Maria ter Claesze

Oudezijds 100 wordt in de jaren '50 gesticht door het predikanten-echtpaar Rolf en Georgine Boiten-Du Rieu. Veel kerken in de Amsterdamse binnenstad staan in die tijd leeg en predikanten wonen vaak in andere delen van de stad. Daarom willen zij een plaats bieden waar mensen aan durven kloppen voor hulp en vestigen ze zich in een pand aan de Oudezijds Achterburgwal nummer 100. Inspiratie hiervoor deed het echtpaar Boiten op tijdens een stage bij de Foyer protestant d’Aubervilliers, een vergelijkbaar initiatief in de gelijknamige arbeidersvoorstad van Parijs.

Het leven in de binnenstad van Amsterdam is hectisch en intensief. Communiteitshuis Maria ter Claesze biedt voor leden van Spe Gaudentes en Oudezijds 100 een uitwijk op het Friese platteland. Het is 1972 geopend. 

Al met al komt het ons behoorlijk alternatief voor. Het houtwerk van de aanpalende gebouwen kan volgens ons wel een kwastje verf gebruiken.

Koffie met broodjes en een heerlijk warm zonnetje

Via een weids landschap komen we in een klein bosje terecht. Op het bankje, aan de zonzijde van het perceeltje, nemen we even pauze en drinker er koffie. Het is heerlijk zonnig weer. De temperatuur is perfect voor een wandeling. Na drie kwartier stappen we weer op.
We steken de weg Haule - Waskemeer over en wandelen recht op het “Blauwe Bos” af. Dit bos dankt, volgens de overlevering, zijn naam aan de blauwachtige kleur die het bos krijgt door de bomen die er groeien. Een andere verklaring van de naam gaat uit van het feit, dat het woord "blauw" vroeger veel gebruikt werd in de betekenis van "slecht, onvolwaardig". Dat zou passen bij het feit dat de bossen zijn geplant op zure veen- en heidegronden. Hoe het ook zij; het is een prachtig bos met afwisselend bomen- en heidegroei. Het is een lust om er doorheen te wandelen.

Kok en Wijchman

Middels borden worden we gewezen op een graftombe van Lambertus Kok en zijn echtgenote Grietje Wijchman. Zij woonden in het bos en hadden een huis annex uitspanning, genaamd “Kokshiem”. Het huis is in 1960 al afgebroken en de beide echtelieden zijn op hun eigen erf begraven. Wat rest is een naambord, een slordig hekwerk en een dikke bult zwerfkeitjes. Enigszins teleurgesteld over deze “bezienswaardigheid” keren we op onze schreden terug.

Dit is alles wat aantoont dat deze mensen op deze plek zijn begraven

Gelukkig is er iets verderop een speeltuintje. Hier drinken we koffie en gaan we, zij het om beurten, even op de grote schommel liggen. Het ding wiegt heerlijk heen en weer. Je moet echt moeite doen om niet in slaap te vallen. Hotze neemt niet deel aan deze activiteit. Hij zit op het bankje achter de tafel en kan daar maar met moeite vandaan komen.

De route gaat verder langs het openluchtzwembad van Haulerwijk (vanwege het warme weer is het er druk) en we wandelen door het dorp. Foekje doet nog een greep in een grote puntzak friet die ergens aan de muur hangt, maar het ding wil maar niet loslaten.

Bij de voetbalvelden zagen we deze auto. Wel een luxe vervoermiddel om naar je sport te rijden

Via een parkje en langs de voetbalvelden lopen we richting de finishauto. Als we langs de kwekerij van Wiebe Westra komen, schieten de dames, samen met Hotze, even naar binnen. Hein en Jan blijven in de schaduw van een kleine kapschuur achter. Even later komen ze weer naar buiten met een paar stokrozen. Goede koop.

Langs de vaart in Haulerwijk

Ons rest nog honderd meter tot aan de auto, die heerlijk in de schaduw staat.

Het was vandaag alweer een prachtige wandeltocht.

Vertrek Grou: 08:30 uur

Start wandeltocht: 09:50 uur

Finish wandeltocht: 15:10 uur

Thuisgekomen in Grou drinken we op het terras van nummer 9 nog een heerlijke koude bier.

Wil je alle foto's van onze GFP-belevenissen zien, klik dan op deze LINK