Afstand: 14 kilometer
Terrein: Over de dijk en door de stad Leer
Weer: Warm wandelweer met later op de middag onweer
Als Foekje Famke in alle vroegte uitlaat, is het al aangenaam warm. Dat is best lekker als je in een caravan slaapt, of zoals Hein de afgelopen nacht in een tentje hebt doorgebracht.
Het “Frühstück in zowel de caravan als het hotel gaan er wel in en omdat de finish Heute in Leer is, waar Jan en Foekje hun kampement hebben, is het aanrijden daarvan een peulenschil. De C-max wordt bij het treinstation, in een overdekte parkeergarage, gestald en vlotjes rijden we naar de start van de laatste etappe van het “Groot Frieslandpad”. We parkeren de auto op nagenoeg dezelfde plek als gisteren. Op het moment dat het hondje uit de auto springt komt er een zware tractor onder het spoorwegviaduct gereden. Famke rent er, al blaffend, achteraan; een gewoonte die ze op haar oude woonadres (boerderij) waarschijnlijk heeft aangeleerd. Gelukkig komt ze snel en ongedeerd terug.
 |
| Geen tractoren meer te zien? |
Wat er tijdens de tocht gebeurde
We wandelen weer over het leuke fietspaadje langs het spoor en lopen onder de ruïnes van de “Friesenbrücke” door. Om de beurt wandelen Foekje en Jan samen met Famke onder aan de dijk (Foekje het meeste) en de Brouwers lopen op de kruin van de dijk. Het lopen gaat een stuk moeizamer dan over een verharde weg, maar het uitzicht op de dijk compenseert het “strompelen”. Omdat de rivierdijk door schapen wordt begraasd is het ook nog goed uitkijken dat je niet in een schapenkakje uitglijdt.
 |
| Famke wil absoluut dat de groep bijelkaar blijft; waar blijft de "rest"? |
Bij het plaatsje “Kloster Muhde” is een splitsing in de rivier. Het woord “Muhde” is afgeleid van het oudfriese woord “mutha” wat monding betekent. De Ems stroomt rechtdoor en van rechts mondt de de rivier “Leda” uit in de Ems. De rivier Leda is 75 km lang en ontspringt als Ohe in de gemeente “Spahmharrenstätte”.
Bovenop de dijk staat een bank met prachtig uitzicht over beide rivieren. Recht voor ons zien we de Jann-Berghaus-Brücke. Deze brug, die de verbinding vormt tussen Bingum en Stadt Leer, is vernoemd naar een voormalige president van de Ostfriesische Landschaft. Het is een basculebrug waarvan het klapgedeelte 63 breed is. Deze breedte is nodig om de grote schepen van Meyer Werft er langs te kunnen loodsen.
 |
| Koffie met uitzicht over de Ems en Leda |
We wandelen verder. Bij het plaatsje Esklum wijkt de doorgaande weg, het pad dat met Famke gewandeld moet worden, van de dijk af en gaat dwars door het rustieke plaatsje. Het is een geluk dat je hier langs moet wandelen, want in het dorp heb je zo nu en dan schaduw, wat op de dijk ontbreekt. Vlak bij het punt waar de route over de rivier Leda gaat komt de club weer bijeen.
De oversteek over de Leda gaat over het voetgangers-, fietsersgedeelte naast de spoorbrug. De vloer van dit gedeelte bestaat uit ijzeren roosters waar je doorheen kunt kijken. Als Famke anderhalve meter over het rooster is gelopen stopt ze. Ze wil niet verder en ook terug blijkt geen optie meer. Verstijfd blijft ze op het eerste rooster staan. Jan pakt haar op, legt haar over zijn schouder en loopt met haar naar de overkant van de brug, toch zeker 100 meter. Het hondenbeest mag misschien maar 25 kilo wegen, het is een “dood” gewicht en dat hakt er uiteindelijk best in.
 |
| Het is nog een heel gesjouw, zo'n hond |
Aan de oever van de binnenhaven van Stadt Leer drinken we onze thee. Jan maakt hier en daar wat foto’s, tot hij door een man wordt aangesproken: “Ist das Ihr Auto, das Blaue? Het antwoord is “Nein, mein Auto steht am Bahnhof geparkt”.
Via leuke straatjes met soms imposante huizen en andere gebouwen wandelen we uiteindelijk het centrum van deze mooie stad in. Het is voor een zondag gezellig druk op straat. De winkels zijn dicht, maar de eettentjes en ijscafé’s hebben de terrassen open.
 |
| De binnenhaven van Stadt Leer |
We lopen voor het treinstation langs waar zojuist een buslading vol reizigers uit Groningen is gearriveerd. Vanwege het feit dat de spoorbrug over de Ems het niet meer doet worden reizigers tussen Groningen en Leer (en visa versa) met bussen vervoerd. Duitse “Zollbeambten” hebben zich inmiddels over de meute ontfermd. Een Duitse “Zollbeamte” gaat met een “Schäferhund” langs de bagage; waarschijnlijk op zoek naar drugs-gerelateerde smokkelwaar. Eén passagier wordt apart gezet; hij is het bokje.
 |
| Nog even een groepsselfie proberen te maken |
Het is warm in Leer. Als we de parkeergarage binnengaan horen we het rommelen. De lucht begint bewolkt te raken. Er is onweer op komst. In de auto is het, omdat hij overdekt stond, heerlijk koel.
 |
| Treinstation Leer; eindpunt van deze enerverende reis |
In een mum van tijd rijden we de stad uit en pikken de rode Ford op. We gaan naar de camping om er een kopje koffie te drinken. De lucht is inmiddels behoorlijk donker geworden en het flitst en rommelt aan één stuk door. Bij aankomst bij de caravan wordt meteen de luifel voor de rijdende woning gesloopt. We kunnen hem beter zelf weghalen dan dat een windvlaag er straks mee vandoor gaat.
Het begint te druppen en we gaan de caravan in en kruipen gezellig tegen elkaar aan. We drinken nog wat en halen nog wat mooie herinneringen op van de geweldig mooie wandeltocht die we drie kwartier geleden hebben beëindigd. Wat was leuk, wat was minder leuk. Ach, herinner je je dat nog?
 |
| Snel de boel opruimen, de lucht staat als een "brijwagen" |
Maar helaas, aan alle moois komt een eind. Gelukkig zijn we nog niet uitgewandeld. We hebben nog een paar etappes van het Noardlike Fryske Wâldenpaad te gaan en er ligt thuis, wat wandelingen betreft, nog genoeg op de plank.
Als het even wat droger is stappen Foekje, Hein en Jan op en verlaten Hotze en Tineke die morgen pas terugrijden. Famke ligt achterin de auto in haar bench te slapen.
Het Groot Frieslandpad is klaar. Alle foto’s kun je bekijken als je op deze LINK klikt.
Vertrek Grou: n.v.t.
Start wandeltocht: 09:30 uur
Finish wandeltocht: 15:30 uur
