zaterdag 20 oktober 2018

GFP (20) Wedde - Bellingwolde

Afstand: 16 kilometer
Terrein: Veel onverharde paden en wegen. 
Weer: Mooi herfstweer. In de ochtend nog wat frisjes, maar overdag ligt de temperatuur rond de 18 graden en is er nauwelijks wind. Zo nu en dan glimt een ietwat waterig zonnetje door de bewolking. Kortom; het is bijzonder aangenaam wandelweer.

Tijdens onze laatste wandeling, die alweer van 9 juni dateert, hebben we besloten dat we de laatste vier etappes in twee weekenden gaan doen. Dat houdt in dat er onderkomen moet worden geregeld. Aanvankelijk plannen we het weekend van 15 en 16 september, maar door het overlijden van opa Cnossen wordt dat uitgesteld. Omdat de huurpenningen van het gereserveerde chalet niet restitueerbaar zijn gaan Jan, Foekje en Famke dat weekend wel naar Wedde, maar de voortzetting van het GFP moet nog even op zich laten wachten. 
Famke gaat vandaag voor het eerst mee. Ze is best fotogeniek
Voor dit weekend worden drie kamers gereserveerd bij Hotel Landhaus Riedel in Aschendorf, net ten zuiden van Papenburg (D). Het is altijd weer een verrassing waar we terechtkomen.

Het is vandaag de eerste keer dat Famke mee gaat wandelen met de “Wandelburen”. De hond van Foekje en Jan is een kruising tussen een Labrador Retriever en een Friesche Stabij. Famke is inmiddels negen maanden oud en het moet voor haar mogelijk zijn de zestien geplande wandelkilometers te volbrengen. 
Logistiek vraagt haar aanwezigheid extra inspanningen omdat er, doordat de bench achter in de auto staat, minder plaats is voor tassen, stokken en andere tijdens de wandeling gebruikte attributen. Bovendien moet in de auto van Hotze en Tineke ruimte voor haar worden vrijgemaakt om naar de startplaats te worden vervoerd. Maar de relatief grote auto’s bieden die mogelijkheid met gemak.

Wat er tijdens de tocht gebeurde
Om acht uur vertrekken we uit Grou en rijden naar de finishplaats Bellingwolde. Op het overvolle parkeerterrein (maar niet heus) bij de sporthal wordt de Ford C-max geparkeerd. Omdat we met de auto van de buren van nummer 7 naar de start rijden wordt er ruimte gemaakt voor Famke door alvast wat bagage van de ene in de andere auto over te pakken. Na deze “pakkelage” rijden we naar Wedde. 
Een kwartiertje later zijn we weer daar, waar we de vorige keer zijn geëindigd. Het verhaal van de “vergeten wandelstok” komt andermaal te berde. 
We drinken er onze koffie en worden getrakteerd op zelfgebakken koek van Tineke. Omdat we al een poosje onderweg zijn moet er door “deze en gene” getoiletteerd worden. Gelukkig staan er rondom het parkeerterrein bij Bungalowpark Weddermeer voldoende bomen om je hierachter te verschuilen. Je ziet letterlijk door de bomen het bos niet meer.
Na de koffie; klaar voor de start
Bepakt en bezakt stappen we op. We lopen om de gebouwen van de receptie van het vakantiepark heen en laten de tennisbaan (voor de verandering) rechts liggen. Daarna slaan we linksaf, een zandpad op. Ons passeert een wandelaar met een hond. Famke heeft wel even zin om met die andere hond te spelen en de andere hond denkt daar, richting Famke, net zo over. Bij het stoeien knalt Famke met haar kop tegen Foekje op, die er een zere knie aan over houdt. Het blijkt maar weer eens hoe hardhoofdig sommige dieren kunnen zijn. 
Na wat rek- en strekoefeningen zetten we onze tocht voort. We zijn nog geen vierhonderd meter ver als we erachter komen dat we verkeerd zijn gewandeld. Gefixeerd door een waterplas met karpervissers in tentjes zijn we in plaats van naar rechts af te slaan, rechtdoor gelopen. Er worden wat foto’s gemaakt waarna we de route weer oppakken. 
Het wandelpad langs de Westerwoldsche Aa
Eerst wandelen we over een smal pad langs de Westerwoldsche Aa. Vervolgens gaat het over zandpaden door bossen en langs velden. Het is een heerlijke ochtend en de route is bijzonder mooi. 
Langs een lang en recht zandpad staan mooie paddenstoelen. Altijd goed voor een fotootje. Jan laat Famke los die daarop met grote snelheid over het pad dendert. Als er even stil wordt gehouden om foto’s van paddenstoelen te maken schiet Famke een sloot in om te drinken. Het water is ijzerhoudend zodat, zodra ze uit de sloot komt, haar witte bef oranje kleurt. Bovendien stinkt ze als een “mud”. Dat wordt straks, als we in het hotel zijn, poetsen geblazen. 

In dit rustige deel van Nederland kom je bijna niemand tegen. Tenminste, dat denken we. Net voorbij Vriescheloo, waar Foekje in de winkel van de plaatselijke korenmolen, een paar zakjes meel koopt, treffen we meer wandelaars. Er schijnt in de buurt een wandeltocht te zijn uitgezet. Ze lopen niet met ons mee; we komen ze tegen. 

Op een bankje, in de zon en uit de wind, drinken we koffie en nuttigen we broodjes. Het zit er heerlijk comfortabel. Vanaf deze positie zien we wandelaars voorbijkomen die een routepapier in handen hebben en druk zoekende zijn hun weg te vinden. Famke krijgt haar middagbrokjes en drinkt gulzig van het aan haar aangeboden water. Tot nu toe doet ze het voortreffelijk.

Na een “stief halfuurtje” stappen we op en vervolgen onze route door het Vriescheloërbos. Een paar kilometers later komen we bij een verharde weg met fietspad, dat we voor een dikke kilometer volgen. Hier treffen we een mevrouw met twee Labradors die aanvankelijk op een oprit gaat staan om ons te laten passeren, maar bij het zien van Famke door de sterke honden het fietspad wordt opgetrokken. De honden maken kennis met elkaar en we blijven even staan praten. 

Het pad gaat nu langs de Veendiepsplassen, een paar meertjes die door zandwinning zijn ontstaan. Op een picknickbankje aan de oever van het laatste meertje drinken we thee. Theeeee? Jan en Foekje hebben geen heet water bij zich om thee van te zetten. Gelukkig hebben de buren dat wel. 
De (vervallen) sluis in het Veendiep hoeft niet meer bediend te worden
Als we verder lopen passeren we een sluisje. Dit is het Veendiep; een gekanaliseerde beek die de verbinding vormt tussen de Westerwoldsche Aa en het Boelo Tijdenskanaal. De sluisdeuren zijn weggehaald en de rest van het schutsluisje is behoorlijk in verval geraakt. 
Langs het BL Tijdenskanaal (ook plaatselijk bekend als het Vereenigd Kanaal) wandelen we richting Rhederbrug. Het kanaal is gegraven op voordracht van Boelo Luijtjens Tijdens (1858 - 1904), herenboer te Nieuw Beerta en Tweede Kamerlid, om de wateroverlast als gevolg van ontginning en vervening van het Bourtangermoeras in te tomen. Het uiteindelijke plan van het kanaal is gemaakt door waterbouwkundige A.J.H. Bauer in opdracht van “de Vereniging ter bevordering der kanalisatie van Westerwolde”. In 1905 begon de uitvoering van het plan en 1911 werd het B.L. Tijdenskanaal aangelegd.

In Bellingwolde wandelen we over de bijzonder “suiterige” camping “Parkzicht”. We kunnen het ons, bij het zien van de chaos, niet voorstellen dat je hier een fijne vakantie kunt hebben. 
Famke is weer schoon
Op het strandje van de poel water, die plaatselijke bekendheid geniet als natuurbad, neemt Jan de mogelijkheid te baat om Famke een beetje af te spoelen en de witte kleur van haar bef weer terug te laten komen. We eten er een dropje en gaan dan door. 

Via een lange kaarsrechte- en eigenlijk saaie weg, waarlangs aan beide zijden huizen zijn gebouwd op grote percelen grond, gaat het naar de finish. 

Wedderborg
De auto staat er nog. We pakken in en rijden terug naar Wedderveer, waar we alle spullen weer in de “originele” auto’s terugleggen. Vanaf hier gaat het naar ons hotel in Aschendorf, maar Jan stelt voor om nog even langs de “Wedderborg” in Wedde te rijden. We zijn toch in de buurt, dus waarom niet. 

De geschiedenis rond de borg begint rond 1360. Adde  Addinga had Westerwolde in leen gekregen van de abt van de Abdijvan Corvey. Oorspronkelijk kwam Addinga uit het Reiderland, maar was daar volgens de verhalen zijn bezit kwijtgeraakt aan de oprukkende Dollard, ofwel verjaagd na de Sint-Marcellusvloed van 1362. Om zijn positie in Westerwolde te versterken zou hij toen de Wedderborg hebben gebouwd.
Wedderborg in avondlicht
De burcht kent een roemrucht verleden. In en rondom de gebouwen is veel ruzie gemaakt en oorlog gevoerd. De laatste eeuw heeft de borg verschillende eigenaren gehad en heeft men zelfs het idee geopperd om tot sloop over te gaan. Met de laatste verbouwing is men in februari 2010 begonnen, nadat het jaar ervoor al met de voorbereidende sloopwerkzaamheden was gestart. 
Gelukkig staat het er nog en kunnen we er mooie foto’s van maken.

Op de weg naar onze slaapplek krijgt Jan bonje met de tomtom in zijn auto. We rijden verkeerd, maar nadat Tom een reprimande heeft gehad en heropgevoed is rijden we uiteindelijk de goede kant op. 

Hotel Landhaus Riedel
De mevrouw in het hotel is alleraardigst en “in” voor een grapje. Dat is voor ons een aangename verrassing omdat algemeen verondersteld wordt dat Duitsers nooit grappen maken. We frissen ons op en gaan dan naar het restaurant waar een grote bier onze dorst lest en een forse schnitzel onze honger stilt. Het is gezellig en we nemen nog maar een biertje. Tegen een uur of 10 zoeken we onze kamers op en geven ons “neer”. Jan gaat nog een keertje met Famke naar buiten om haar een plasje te laten doen. 
Op dit tijdstip is het lekker rustig in Aschendorf.

De foto's van het Groot FrieslandPad vind je onder deze LINK

Vertrek Grou: 08:00 uur
Start wandeltocht: 10:00uur
Finish wandeltocht: 16:00 uur