zondag 3 juni 2018

GFP (18) Annerveenschekanaal – Meeden

Afstand 17 kilometer
Terrein: Onverharde paden en met name in en rond Veendam geasfalteerde paden en wegen.
Het weer: Licht bewolkt, soms wat gesputter en 1 regenbui. Warm en een zacht windje in de rug.

Wat er tijdens de tocht gebeurde
Hein is vandaag wederom niet mee.
Aan het einde van een doodlopende weg, net ten zuiden van Meeden, parkeren we de finishauto. Met een half uurtje arriveren we op de plek waar we de vorige keer zijn geëindigd. We drinken er koffie en eten een heerlijke koek.
Het warm; de broekspijpen kunnen wel worden afgeritst
We steken de Kielsterachterweg over en wandelen parallel aan een vaart richting Veendam. De vegetatie staat in het begin vrij hoog maar na een paar honderd meter wordt het wandelen iets gemakkelijker omdat het gras minder hoog is. Aan onze linkerzijde, aan de overkant van het kanaaltje, zien we met enige regelmaat zweefvliegtuigjes opstijgen. De lier, die de toestellen omhoogtrekt, staat nu precies aan de andere kant van het vliegveldje dan die keer dat we er voor de laatste keer waren. Het zal ermee te maken hebben dat ze dan tegen de wind in kunnen opstijgen. 
Aan het einde van het kanaaltje komen we langs een schutsluis die, getuige de begroeiing ter plaatse, de indruk geeft weinig gebruikt te worden. De sluis dient ervoor om met vaartuigen die vanuit de Veenkoloniën komen, naar de bij Wildervank en Veendam gelegen vijverpartijen te kunnen varen. Maar zoals gezegd ogen de sluizen niet als worden ze vaak gebruikt.
Er weer wordt een vliegtuigje omhoog getrokken
NNZC
Op de weg langs het vliegveldje blijven we even staan kijken naar zweefvliegtuigen die opstijgen en landen. Naast de opslagloods van de NNZC (Noord Nederlandse Zweefvlieg Club) ligt een aantal vliegtuigjes op hun beurt te wachten om te kunnen opstijgen. De NNZC is opgericht in 1932 en bezit zelf een vloot van acht zweefvliegtuigjes waarmee beginnende en volleerde vliegers het luchtruim kunnen kiezen. Het vliegveldje bij Borgercompagnie is pas in 2003 in gebruik genomen.
Het tempo waarmee de fragiele vliegtuigjes opstijgen is weerzinwekkend. In een hoek van zeker 45 graden schieten ze beangstigend snel omhoog. Maar het is wel een leuk gezicht ze te zien opstijgen, al moeten we er alle vier niet aan denken om erin te zitten….

Parkstad Veendam
We moeten onszelf ertoe dwingen om verder te lopen. Het is inmiddels broeierig warm geworden. Het lichte briesje in de rug geeft niet de verkoeling die we graag willen. Nog even gaat het langs het kanaaltje om uit te komen bij een meertje: de “Zeilplas”. We wandelen het recreatiegebied aan de westkant van Veendam in, het “Borgerwold” (woud van de burgers). Dit gebied beslaat een oppervlakte van 450 hectare waarvan 100 hectare water met ongeveer 25 kilometers aan fiets- en wandelpaden. Het is niet voor niets dat Veendam ook wel “parkstad” wordt genoemd. 
We lopen langs de oever van de grote waterplas en zo nu en dan passeren we vissers die, sommige al dagen achter elkaar, op hun stekkie zitten. Jan vraagt of er nog wat gevangen is, maar de visser antwoordt dat hij twee dagen achterelkaar niets heeft gevangen. Tja, geduld is een schone zaak.
Veel sloten en vaarten betekent veel bruggetjes
In een park op een bankje met uitzicht over het omliggende water drinken we koffie en eten een boterham, waarna we weer verder gaan in dit uitgestrekte gebied. We wandelen zeker een uur voor we in de “buitenwijken” van Veendam aankomen. Grote huizen op grote percelen grond, vaak gelegen aan vijvers en waterpartijen beheersen het straatbeeld. Eerlijk is eerlijk, deze “weelde” hadden we hier niet verwacht. Via een aantal woonwijken wandelen we het centrum van Veendam in. 
Veendam is met ca. 20.000 inwoners de op twee na grootste stad van de provincie Groningen. De in 1655 ontstane stad heeft zich in de negentiende eeuw ontwikkeld als centrum van de Groningse veenkoloniën. De geschiedenis is 350 jaar geleden begonnen met turfafgravingen. Uit de oorspronkelijke turfvaart ontstond in de loop van de tijd een kustvaart die zo belangrijk was dat verzekeringsmaatschappij Lloyds haar eerste kantoor op het vaste land van Europa oprichtte in Veendam. 

Foekje koopt bij een Turkse winkel een paar appels, een mandje perzikken en een paar heerlijke vleespasteitjes die we ter plekke verorberen. Het is gezellig druk in het centrum. Er is een Multi culinair festival gaande met veel kraampjes waar je iets kunt eten. Wij doen dat niet. De lucht is “zo zwart als een pachter”, zoals Groningers zeggen. Er dreigt regen, dus moeten we door.
Het is gezellig druk in Veendam
Oude AE
Ten noorden van het centrum is Veendam al bijna even ruim opgezet als het westelijke deel. In de vijvers zwemmen veel eenden en ganzen. Kort lopen we langs de “Oude AE”, een riviertje waaraan Veendam mede zijn ontstaan te danken heeft. Als we op het punt staan Veendam te verlaten en het natuurgebied ten noorden van de stad in te wandelen begint het te regenen. Gelukkig bieden de bomen met hun lover al enige bescherming tegen het hemelnat en kunnen we bij de ingang van het gebied onder een boom schuilen. Om van de nood een deugd te maken drinken we er thee en verorberen we onze laatste broodjes. 
 Een buitje, dus tijd voor thee
Na de regenbui wandelen we door het ruige natuurgebied richting Muntendam. Het zonnetje komt er alweer door wat het meteen klam warm maakt. Via de smalle “Bredeweg” zetten we koers naar het oosten en wandelen uiteindelijk onder de N33 door. Hier zijn we vanochtend met de auto al langsgereden. 

Hennepplantage
We wandelen over de “Beneden Veensloot”. Langs een smal wandel/fietspad staat een enorm grote hennepplantage. Het “Dagblad van het Noorden” schrijft op 4 november 2017 in een artikel dat: “De ontwikkeling en vermarkting van nieuwe toepassingen van het knolgewas, de cannabisplant en de uit de bodem bij Veendam gewonnen minerale grondstof kunnen de regio nieuwe industrie opleveren.” De hennep wordt onder meer gebruikt vanwege zijn sterke vezels en vanwege de eiwitrijkheid voor diervoeding. Het heeft dus niks met clandestiene “wietteelt” te maken. 
Een "mega" hennepplantage
Via de lange “Korte Akkers” wandelen we uiteindelijk de “Boven Veensloot” in. In de berm zitten twee dames die ons aanspreken. Zij wandelen ook het GFP, zij het in andere richting Samen stellen we vast dat we weinig mede-wandelaars tegenkomen. En dat is maar goed ook eigenlijk.

Aan het einde van het verharde deel van deze weg staat de auto. We hebben de “put eruit”; de warmte van vandaag heeft veel van ons genomen. Mede door de warmte en het stadse karakter van de tocht was het qua tijd een lange tocht. Snel stappen we in de auto en halen de startauto op. Via Hoogezand rijden we weer terug naar huis. 
Gelukkig staat 'ie er nog!

Meer foto’s? Klik dan op deze LINK!

Vertrek Grou: 08:00 uur
Start wandeltocht: 10:15 uur
Finish wandeltocht: 16:15 uur