Het belooft weer een mooie wandeldag te worden. Al komt de
buren van nummer njoggen een dag van tevoren ter ore dat het zondag best wel
eens druk kan zijn in de bossen rond Beetsterzwaag. Naar verluid wordt de ACHT
van Drachten gehouden. En tijdens dat evenement wordt er ook gewandeld; veel
gewandeld. Massaal zelfs. Buurman Jan brengt de overige leden van de
Whatsapp-groep, laat op de zaterdagavond, van dit kwalijke gebeuren op de hoogte.
Buurvrouw T van nummer 7 beantwoordt de melding door te stellen dat we diegene
die in de weg loopt wel aan de kant duwen. De zoon van buurvrouw T, Hein, appt
nog dat buurvrouw T een paar vliegenmeppers in haar tas heeft gestoken.
Buurvrouw “T”
We hebben van drukte op het pad niet veel gemerkt, maar voor
het geval er onderweg toch nog met een vliegenmepper gezwaaid wordt, geeft de
schrijver dezes, uit bescherming van zijn wandelbuurvrouw, haar in dit artikel
het synoniem “buurvrouw T”.
 |
| Samen met de startauto laten we meteen een leuk plekje achter ons |
Om precies tien minuten over tien hebben we de rituelen van
de ochtendkoffie achter de rug en starten we aan de zoveelste wandelroute. De
startauto staat exact op dezelfde plek als de finishauto de vorige keer stond.
Het scheelt echt geen halve meter.
Als we de brug bij de sluis van Hemrik betreden starten we
de volgende etappe. Langs het water van de Opsterlandse Compagnonsvaart lopen
we eerst een kilometer in westelijke richting. Het is niet zonnig en de
temperatuur houdt niet over; maar het is windstil. Dat hebben we zo nog niet
vaak meegemaakt. Vaak staat er wel een stevige bries, maar vandaag wordt de
lucht die om ons heen circuleert, door ons zelf in beweging gebracht.
 |
| De eigenaar van deze tuin heeft de bloemetjes maar mooi buiten gezet |
Plotseling wijkt het pad af naar rechts. Bij het bankje, dat
in de haakse bocht van het parcours staat, worden de eerste kledingstukken al
uitgetrokken. Wandelen maakt warm, dat moge duidelijk zijn.
 |
| Een prachtig wandelpad. En nog aangegeven ook.... |
Bekend terrein
Via een smalle bosstrook komen we uit op de weg van
Lippenhuizen naar Hemrik. We gebruiken het fietspad als wandelpad. Voor Foekje
is dit andermaal bekend terrein. Zij heeft jaren lang in deze contreien
gewoond. Na een kilometer steken we de asfaltweg over en komen dan op een
stoffige onverharde weg; in de volksmond bekend als de ‘Ald Hearrewei’. Dit was
vroeger de verbindingsweg tussen Jubbega en Beetsterzwaag.
 |
| Foekje geeft uitleg over de Liphústerheide en zijn omgeving |
Al lopende op het zandpad komen we door de Liphústerheide.
Links en rechts van ons strekt het op één na grootste heidegebied van Fryslân
zich uit. Dankzij inspanningen van de in Beetsterzwaag domicilie hebbende
familie Van Harinxma is de heide behouden gebleven, anders zou het hele gebied
voor de winning van veen afgegraven zijn. De in de heide aanwezige greppels
laten zien dat het gebied ooit verveend is. Het gebied is vermaard om zijn
bestand aan adders en ringslangen, maar waar we ook kijken, de slangen geven vandaag
niet thuis.
Kikkerperspectief
Langs de Ald Hearrewei drijven in een vennetje een paar
kikkers die, hoewel aanvankelijk driftig kwakend, bij onze verschijning een
plotselinge radiostilte betrachten. We staan er even naar te kijken en
natuurlijk klikken de fototoestellen er lustig op los. En terwijl de heren zich
van het ven verwijderen meent buurvrouw “T” er in kikkerperspectief nog een
foto van te moeten maken. Ze buigt zich voorover. Deze beweging geeft de
waterfles, die buurvrouw “T” aan de zijkant in haar rugtas heeft gestoken, de
mogelijkheid zijn vertrouwde omgeving te verlaten en plonst met kracht in het
donkere veenwater. Beide dames liggen, terwijl de heren zich nog niet van de
reden van het jolijt op de hoogte hebben kunnen stellen, in een deuk. Het
zandpad is maar amper breed genoeg voor de beide lachende en daardoor zwalkende
dames.
Nadat de gebeurtenis met de rest van het gezelschap gedeeld
is keert de rust weer enigszins weer.
 |
| De waterfles is geborgen en afgedroogd |
Durk Snoad
We wandelen verder, laten de heide achter ons en komen dan
uit bij het bruggetje over het Alddjip. Dit oude riviertje loopt achter de
bossen van Beetsterzwaag langs. Bij het bruggetje staat een huisje met de naam
‘Feroaring fan lucht’ dat in het gelijknamige boek van Rink van der Velde als
woonstee van de hoofdpersoon Durk Luchtigheid, alias Durk Snoad wordt genoemd.
Het in 1971 verschenen boek geldt tot nu toe als de meest verkochte Friese
roman. Het huisje, dat in het boek van Van der Velde als een bouwval wordt
bestempeld staat er tegenwoordig goed onderhouden bij.
 |
| Een idyllische omgeving met het Koningsdiep als middelpunt |
 |
| Het vermeende huis van Durk Snoad: Feroaring fan lucht" |
Tussen de golfbanen door wandelen we naar Beetsterzwaag. Het
Lyndensteijnpark is vanwege het openluchtspel gesloten, dus moeten we een
andere route zoeken. Langs de Hoofdstraat, ter hoogte van Lyndensteijn staan
tribunes opgesteld waar we onze pauze nemen. De koffie en broodjes komen voor
het licht. Jan weet het publiek zelfs nog een ware “wave” te ontfutselen. De
handen van de wandelburen gaan omhoog.
 |
| Een 'zuinig' waveje kan er nog net af |
Door het dorp heen gaan we richting de Van Teyens Fundatie.
De familie Van Teyens is ongeveer 350 jaar verbonden geweest met Beetsterzwaag.
Na de dood van de laatste Van Teyens is de Fundatie opgericht. Deze fundatie
had ten doel oudere alleenstaande dames een goede oude dag te laten hebben door
hen in de aanpalende gebouwen te laten wonen. Tot 2002 is het gebouw als
zodanig in gebruik geweest.
 |
| Er is onderweg veel te bekijken........ |
 |
| ........ zoals de hiërogliefen op de boomstammen langs het pad. Vele liefdes zijn hier met kerven vastgelegd |
 |
| Mooie doorkijkjes in de bosrijke omgeving van Beetsterzwaag en Olterterp |
Gebak van Verloop
Via prachtige wandelpaden komen we in het buurtschap
Olterterp. Bij het in het bos verscholen Hyppolituskerkje liggen notabelen
begraven als bijvoorbeeld de adellijke familie Van Harinxma toe Slooten. Het
terras van het hotel restaurant ‘Het Witte Huis’ nodigt uit voor een kopje
koffie. We nemen er iets lekkers bij. Het gebak is per slot van rekening
afkomstig van bakkerij Verloop uit Gorredijk. De uitspanning ‘Het Witte Huis’ bestaat
al sinds 1865 en heeft al veel belangrijke en minder belangrijke gasten gehad.
Vandaag zijn wij er op bezoek. We laten de keus aan den lezer om te bepalen
onder welke categorie de wandelburen kunnen worden geschaard.
 |
| De adel van Van Harinxma Thoe Slooten licht op het kerkhof in Olterterp begraven |
Bij het vertrek van het terras is Hotze even zijn pet kwijt, maar nadat hij
die onder een sjaal vandaan heeft gehaald kunnen we verder.
De route gaat door
de bossen van Olterterp. Statige beuken en eiken vormen lange rechte singels
waartussen het prima wandelen is.
 |
| Overal in de bossen bloeit het Vingerhoedskruid uitbundig |
 |
| Statige beukenbomen die al heel wat hebben meegemaakt |
 |
| Soms ontstaat er onduidelijkheid over over welk pad nou gewandeld moet worden |
Via het fietspaadje langs de boerderijen
van Heideburen komen we weer bij het Alddjip of Koningsdiep uit. Hier is tussen
twee bomen een bankje getimmerd. Hein, buurvrouw “T” en Foekje nemen erop
plaats. Voor de beide oudste wandelaars van het gezelschap is geen plaats in de
herberg, zij moeten blijven staan. Het is zo’n “spultsje” van: “It âldste guod
moat it earst oan ein”.
 |
| Het kon dit jaar wel eens een best bramenjaar worden |
Dan gaat het over het bruggetje op een lang recht fietspad
naar De Mersken. Plotseling roept een achterop komende fietser met barse stem:
Net skrikke”. Foekje schrikt zodanig dat ze er, volgens haar eigen zeggen, wel
“een hartverzakking” aan over had kunnen houden. Waarschijnlijk is de fietsbel
stuk of zo. Langs een camping, waarvan het bestaan onbekend was, gaat het
laatste stukje naar de rode finishfocus. In een wip ligt al onze bagage achterin
de auto en rijden we naar de startauto.
 |
| Soms zie je door de bomen het bos niet meer.. Nu zie je buurvrouw "T" tussen de bomen door |
Thuis drinken we gezamenlijk een lekker biertje en wordt
deze wandeldag nog eens van A tot Z doorgenomen.
