Bijzonderheden:
Een stormachtige herfstdag met veel zon en een klein spatje regen. Niet heel koud, echt heerlijk om te wandelen. Veel ‘offroad’ door bossen, over heidevelden en langs akkers. We hebben 1 dorpje aangedaan, Exloo. Vandaag weer veel paddenstoelen, grafheuvels uit de ijzertijd en hunebedden gezien, een Amerikaans vliegtuigmonument en heeeeel veel bladeren.
We rijden op Schoonloo aan via de Haudmare, later de N381 naar Emmen. We zetten de auto op een kleine parkeerplaats aan de Exloërweg tussen Exloo en Odoorn. Dan rijden we naar de startauto bij boerderij Welgelegen. Na de koffie en de onovertroffen eigen gebakken koek van Tineke gaan we weer los. Het heeft fors geregend, de paden zijn modderig, maar het is droog. We lopen langs de bossingel en dan dwars door de bossen van boswachterij Exloo. Het heeft flink gewaaid en de bomen hebben al heel wat bladeren laten vallen. We lopen over mooie smalle paadjes en zien veel grafheuvels en hunebedden. Bij een van die hunebedden steken we een veldkeienweg over en drinken onze koffie aan een iets gammele en natte picknickbank met leuke kleine paddenstoelen op steeltjes.
Dan verder langs een oude ijsbaan en een indrukwekkend Amerikaans vliegtuigmonument. Op 11 januari 1944 stortte hier een Amerikaanse bommenwerper neer. Alle 10 bemanningsleden kwamen hierbij om het leven. De boswachter heeft de omtrek van het vliegtuig gemarkeerd met veldkeien en beukenbomen en er staat een plaquette. We lopen vervolgens door het levendige Exloo, waar Tineke nog even een leuk winkeltje binnengaat. Er is ook een grote schoenenwinkel met prachtige wandelschoenen. Dan het dorp uit langs een prachtige mozaïekbank met schaapjes. We hebben nu fors tegenwind op het modderige zandpad langs een akker. Dan lopen we richting het Molenveld, waar verderop een kudde schapen graast, beschermd door grote honden zo staat op een bord. Met tegenwind lopen we het Molenveld rond en drinken onze thee op een bankje in de luwte. We lopen langs een prachtige beukensingel en komen dan nog een stukje door het Odoornerzand. We wijken iets van de route af en arriveren weer bij de auto.
Terug naar de startauto bij Welgelegen en dan terug naar Grou. We gaan voor de laatste keer deze wandelroute over Groningen. Het is razend druk, ook al in Drenthe op de weg Emmen – Groningen. Maar rond Groningen staat het gewoon stil. Te veel auto’s tegelijk op de weg. Gelukkig komen beide auto’s veilig in Grou aan. Kok Jan trakteert ons (inclusief Hein) op een heerlijke stamppotmaaltijd (hutspot en rode kool). Een top afsluiting van deze wandeldag.