Drenthepad etappe 4 van Leek naar Roderwolde – 12,3 km

Bijzonderheden: Wederom prachtig zonnig weer. We drinken thuis koffie. Tineke laat haar telefoon per ongeluk in de auto liggen. De hele wandeling gaat vrijwel allemaal over zandpaden en fietspaden, top! Mooie natuur, al zijn er heel weinig dieren te spotten.

 

Om de finish-auto te plaatsen rijden we door Foxwolde en Roderwolde met zijn mooie molen uit 1852. Dan terug naar de parkeerplaats van Nienoord. We lopen vanaf de parkeerplek langs het Leekster Hoofddiep, gegraven rond 1560. Er paren allemaal vissen en die veroorzaken een hoop golven. Tineke bedenkt dat ze haar telefoon nog in de auto heeft laten liggen. Jan biedt aan om de telefoon te halen en trekt een sprintje. Kunnen de overgebleven leden van het wandelgezelschap even een plaspauze houden. 

 

Als we het Leekster Hoofddiep oversteken bij het ‘schuine’ gemaal van Ir. Sjerp Sipkema (familie van?), lopen we over een prachtig zandpad dat uiteindelijk naar camping Cnossen (familie van?) leidt dat aan het Leekster meer ligt. Allemaal natuur, maar helaas verder geen dieren gezien, behalve een haas en de vele parende vissen.

 

Na de camping met ruime plaatsen lopen we over een betonnen fietspad verder door een gebied dat behalve weilanden, waterplassen en sloten ook een paar eenzame woningen/boerderijen kent. Vlakbij het gemaal Rodervaart staat een bankje waar we onze koffie drinken en een broodje eten. We zien reeën, ganzen en zowaar een kievit! Verder langs het water vervolgen we onze route over een (stoffig) zandpad. Nadat we door een weiland met klaphekjes hebben gelopen, ontdekt Jan nog een bankje met uitzicht over een mooie plas met rietkraag. Prima om daar onze thee/bouillon te drinken. Tineke verrast ons met een zelfgebakken ‘kanelbulle’ heerlijk. 

 

De laatste kilometers gaan over een dijkje door de Onlanden. Land dat ooit landbouwgrond was, maar nu ‘onnut’ land is, overgelaten aan de natuur met ruige hooilanden, moerasbos en volop ruimte voor overtollig water. Bij langdurige regenval zorgt dit gebied ervoor dat de stad-Groningers droge voeten houden. We kijken ook uit op de skyline van Groningen. Ondanks dat er veel vogelsoorten moeten zijn en otters en grazers, zien wij alleen een paar koeien in het weiland staan. Maar misschien krijgen we ze de volgende keer te zien als we onze weg door de Onlanden vervolgen.

 

Snel in de auto en terug naar Nienoord. Het was weer een fijne wandeldag!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Drenthepad etappe 3 van Roden naar Leek – 13,3 km

Bijzonderheden: Prachtig zonnig weer.  We starten met 11 graden en we komen met 19 graden aan. Mooie paden door de natuur, aantal leuke dieren gespot en een fijn terras aangedaan. Foekje is haar fleecevest vergeten.

De finishauto staat op de P bij landgoed Nienoord in Leek. De startauto op het parkeerterrein bij het losloopgebied. Na de koffie en de lekkere koek starten we de route. Foekje is haar fleecevest vergeten, maar met een extra t-shirt van Jan is het prima te doen. De bomen en struiken kleuren alweer wat meer dan een week geleden. Krentenboompjes, tere groene blaadjes, bosanemonen, dotterbloemen, madeliefjes, veel vlinders; de lente pakt uit. 

 

We lopen een stuk langs het Peizer Diep en spotten een ree, een grote roofvogel en een ooievaar in het weiland. In het water zelf zit een vistrap. We lopen over mooie paden zo Roden in bij havezate Mensinge. Een groot vierkant gebouw omringt door water. Een mooi gezicht. Bij de havezate staat een prachtige stenen duiventil. We komen voorbij de schouwburg en kerk uit bij een aantal restaurantjes. Het is te uitnodigend om niet op het terras te zitten. Na koffie met gebak en voor Foekje een tosti vervolgen we onze weg.

 

Langs een begraafplaats en de Steenberger Loop volgend, vinden we ook nog een cache, met dank aan Tineke, voordat we de weer het bos in gaan. Er zijn lange houten paden met gaas er overheen. Het kan hier blijkbaar erg zompig zijn. Bij een lang recht zandpad met een paar mooie huizen gaan we onze eigen koffie nuttigen. We duiken daarna het bos weer in en bij de mooie pingoruïne ‘Vagevuur’, drinken we thee/bouillon. Er staan een paar bankjes rond de plas, erg mooi om daar te zitten. 

 

Langs camping Ommelanden lopen we Nietap binnen, dat overgaat in Leek. We doen een rondje landgoed Nienoord. Het gebouw zelf is prachtig, maar ook de tuinen, vijvers en de bossen rondom zijn erg mooi. We treffen het natuurlijk ook geweldig met het weer. De (warme) auto staat op ons te wachten. We rijden terug naar de start en daarna koersen we naar Grou.

 

In de hut op nr. 9 drinken we een biertje en bestellen een pizza. Een goede afsluiter van een prachtige dag.

 

 

 

 

 

 

Drenthepad etappe 2 van Norg naar Roden – 14,3 km

Bijzonderheden: Mooi zonnig weer, met een fris windje. Zo’n 12 graden. Omdat we op een zondag lopen en omdat het mooi weer is, zijn er bij tijd en wijle veel mensen op de been. Vooral aan het eind van de route, in het losloopgebied voor honden, is het druk.

 

De auto staat bij café Zwaneveld en de eerste mensen zitten alweer op de terrassen. We gaan via een begraafplaats en manege richting camping en lopen zo de Langeloër Duinen in. Hotze neemt er nog plaats op een hoge stoel en Foekje fotografeert meneer Slak. Bij de uitspanning ‘de Norgerberg’ zitten ook al mensen gezellig op het terras in rieten stoelen. 

Als we het gebied uit zijn, dan menen we iets ter herkennen in het landschap. We hebben hier met het Groot Frieslandpad ook gelopen. Bij het Schillenveen gaan we nu echter links af richting Langelo. Na een zandpad moeten we een aantal kilometers over de weg lopen. Geen drukke weg gelukkig, maar toch lang zo mooi niet als een zandpad. We zijn ook niet de enige wandelaars, er lopen 2 dames voor ons en er is nog een stel met twee honden. Ook komen we een wandelaar tegen. We maken foto’s bij een weiland met een aantal kapstokken. Die beesten zijn altijd fotogeniek. We hebben zin in koffie, maar het enkele bankje dat er is, wordt bezet door de twee dames. 

 

Vlakbij Langelo is een mooie uitzichttoren met twee picknickbankjes. Dat is prettig, we zitten lekker in de zon en, deels, uit de wind. Dat is fijn koffiedrinken. We moeten uiteraard de toren beklimmen en lopen dan om het bosje heen. Via een apart houten hek komen we in een weiland dat we oversteken en daarna volgen we een zandpad langs een weiland. We steken een beekje over, Famke drinkt gretig, en lopen verder naar Roderesch. We moeten tweemaal de drukke Norgerweg oversteken en verdwijnen dan in het Mensingerbos met zijn Moltmakersstuk (heidegebied). Hier is het ook ‘noflik’ lopen. 

In het laatste stuk voor de parkeerplaats is het een losloopgebied voor honden en die vind je dan ook veel. Sommigen plonzen in het meertje, maar de meesten rennen lekker rond. Famke mag ook los en vindt dat spannend en leuk. We drinken nog onze thee. H&T showen hun nieuwe aanwinst: een mooie kleine thermoskan van een Deens merk. Erg mooi.

 

Vandaag 14,3 km gelopen. J&F hebben helaas geen tijd om op een terrasje na te zitten omdat ze nog visite verwachten. Misschien een volgende keer.

 

 

Drenthepad etappe 1 – van Veenhuizen naar Norg – 15,2 km

Bijzonderheden: We lopen de eerste etappe van het Drenthepad dat dit jaar 50 jaar bestaat. Hein loopt vandaag ook mee. Het is mooi zonnig weer met zo’n 12 graden. De startauto staat bij brouwerij Maallust, de finishauto bij café Zwaneveld in Norg.

 

We zijn erachter gekomen dat er dit jaar veel veranderingen in de route zijn aangebracht. In ons boekje (6^de druk) staat dat het pad 329 km lang is. In de nieuwste editie (7^de druk) komt het totaal nu uit op 361 km. In Veenhuizen is de route flink aangepast. Als we al 1,5 uur hebben gewandeld, zijn we nog steeds in Veenhuizen, waar we bij het gevangenismuseum genieten van koffie, een broodje en een gedicht.

 

Het moet gezegd, de route is mooi langs alle panden met stichtelijke namen van deze strafinrichting. Maar wat is het ook een vreselijke geschiedenis, al die vondelingen, verlaten kinderen en wezen en later bedelaars, landlopers en dronkaards die moesten worden (her)opgevoed met ijzeren hand. Daar waren 3 gestichten voor gebouwd.  Alle bouwwerken staan op naam van vader en zoon Metzelaar. We lopen ook over de begraafplaats waar tussen 1823 en 1875 11.000 mensen zijn begraven. In eerste instantie in anonieme graven, later gelukkig wel herkenbaar.

 

We lopen verder over veelal onverharde paden en ook echte zandpaden. De natuur begint al kleine tekenen van lente te vertonen. Speenkruid, zachte groene tinten in de struiken, struiken met witte bloemen en veel voorjaarsbloemen. En ook het grasland oogt fris groen. Zelfs de kastanjebomen beginnen al uit te botten. We zien weinig wild, slechts een haas, een kleine bonte specht en een kikker, ondanks dat we door de kraamkamer lopen van de ree.

 

Voor Westervelde komt nog een kwaaie hond op ons af. Eerst richting Hotze, daarna richting Famke, maar Jan kan hem gelukkig pareren. Net na dit plaatsje met z’n hunebed zitten we aan een klein meertje nog een broodje te eten. Een prachtig plekje op een hoge bank.  Dan bereiken we via mooie zandpaden Norg. We komen door straatjes met prachtige boerderijtjes met keienstraatjes. Het lijkt Orvelte wel.

 

We sluiten deze eerste dag af met een biertje en een paar hapjes. Dan rijden we naar de startauto in Veenhuizen en gaat ieder zijns weegs. Het was vandaag een topdag!

 

 

 

 

 

Jabikspaad, etappe 5 - van Mantgum naar Jirnsum – 11 km

Bijzonderheden: wederom prima wandelweer, maar we hebben weinig zon gezien en het was bepaald niet helder. De temperatuur was wel aangenaam met 12/13 graden. Voor zover er wind was, hadden we die meestal mee.

Eerst op it Roer 9 starten met koffie en een lekkere koek door Tineke gebakken. We parkeren de finishauto bij de brug van Jirnsum, vlakbij het schelpenpad naar Friens. De startauto staat weer bij het MFC van Mantgum. We lopen naar het centrum en gaan bij het café linksaf het dorp weer uit. Helaas gaat de route vandaag veelal over de ‘gewone’ wegen. Eerst de 60 km weg naar de doorgaande weg en dan op het fietspad van deze weg. Onderweg zien we bij een boerderij 5 prachtige schapen staan. Misschien zijn het wel Walliser Schwarznase.

We zijn blij dat we een stukje door het weiland kunnen bij de toren uit de 12^de eeuw van de afgebroken Sint Nicolaaskerk. Deze toren en begraafplaats staan op een terp. Het is net 12.00 uur, de kerkklokken slaan. Het klinkt mooi zo over het land, al wordt Famke er wat onrustig van. We lopen via het MFC Easterwierrum binnen. Bij de haven eten we even een boterham. Daarna verder richting Raerd via de Dillebrêge over de Swette. De Dille was vroeger een herberg, halverwege de vaarroute van Sneek naar Leeuwarden. Hier stonden verse paarden klaar om de schuit verder te trekken. De minicamping en theetuin De Dille is helaas nog gesloten.

We steken (met moeite) de drukke Snitserdyk over en lopen over de parallelweg richting Raerd. Bij het Raerder bosk/Jongemastate bekijken we de stinsentuin en drinken koffie in de overdekte poort. Er huist een grote roekenkolonie en dat is te zien en te horen. Via een smal voetpad lopen we Raerd in en gaan achter de kerk langs. We zijn dan het dorp snel uit en lopen (weer) over de gewone weg richting Overijsselsestraatweg. 

Daar wijken we af van de route en gaan links af richting Friens i.p.v. rechtsaf naar Jirnsum. Kunnen we het laatste stukje na Friens nog even weer tussen de weilanden lopen, wel zo mooi. Ook kan Famke nu even loslopen, ze heeft ineens ook weer veel meer energie. We zien bij een boerderij nog een paar schapen met 3 lammetjes. Zo’n lief gezicht. En dan zijn we weer bij de auto terug. Deze hele route geen enkele weidevogel gehoord, alleen maar ganzen en meeuwen gezien. Heel raar.

Snel terug naar Mantgum, waar een ieder zijns weegs weer gaat. J&F gaan naar huis en drinken nog een kop koffie in ‘de hut’.

Dit is vooreerst de laatste tocht van het Jabikspaad. We starten nu met het Drenthepad.

Jabikspaad, etappe 4 - van Winsum naar Mantgum – 9,5 km

Bijzonderheden: prima wandelweer met veel zon. Wel een beetje een schrale wind die we veel tegen hebben. Het is ongeveer 10 graden.  

Voor de variatie drinken we eerst op it Roer 7 koffie met koek voordat we vertrekken naar Mantgum, waar we de finishauto bij het MFC parkeren. Dan met de startauto naar het parkeerplekje aan de Frentsjerterfeart. Over het fietspad langs deze vaart lopen we richting Easterlittens. Voorbij deze plaats heet het water nu Boalswarderfeart. Famke kan mooi los bij ons lopen en is in haar element. In Baard verlaten we de vaart en lopen het dorp in. Het café is helaas niet open, dus een stempel halen zit er niet in. Op een bankje midden in het dorp met de rug naar de kerk eten we een boterham.

Via de Baarder kat en de school waar de kinderen lekker buitenspelen, lopen we het plaatsje weer uit. We mogen met de hond niet over de oude kerkpaden lopen, maar Jan heeft gelukkig een fijn alternatief gevonden. Bij buurtschap de Him, nemen we een smal polderweggetje langs de Jorwerter feart. Prachtig zo tussen de weilanden door. Er is een stuk land onder water gezet en dat trekt vogels aan. We zien ljippen, skriezen, swannen en guozzen. En ook de hazen zijn weer los. Het land is nog niet verkaveld, zodat de sloten er doorheen meanderen. Op een bankje met uitzicht op de plas drinken we koffie. Een fijne stille plek.

We komen Jorwert binnen via de ophaalbrug. Veel is er niet te beleven, dus we zijn het dorp al snel weer uit en lopen over de 60-km weg naar Mantgum. We hoeven gelukkig niet bij de spoorwegovergang te wachten en een kilometer verder mogen Hotze & Tineke rechtsaf een pad het land in langs een boerderij. Helaas is dit pad verboden voor honden, zodat Jan, Foekje en Famke verder langs de weg moeten lopen. Deze scheiding vindt Famke niet fijn, maar het is zoals het is. We ontmoeten elkaar weer aan de rand van het dorp bij de haven en het MFC. Weer een mooie tocht vandaag.

Als we elk weer in de auto zitten, dan besluiten J&F om even over Tsjom te rijden. Bakkerij de Schiffart stopt nl. per 1 april. De appelmeisjes onderweg smaken heerlijk. Onderweg zien we nog lammetjes, een pasgeboren Fries veulen en alpaca’s. Vlak voor het spoor bij Grou is het STOP. Er blijkt een aanrijding te zijn met een persoon op het spoor en dus mogen noch auto’s, noch fietsers passeren. Dat wordt omrijden via Akkrum.

 

Jabikspaad, etappe 3 - van Frentsjer naar Winsum - 10,5 km

Bijzonderheden: heerlijk wandelweer met veel zon en weinig wind. Na bijna een jaar weer samen op pad!

De finishauto staat op het parkeerterrein aan het water net onder Winsum. We starten weer bij Emke en Peter met koffie en een lekkere koek. Dan lopen we over het Hitzumerbinnenpaad richting Tsjom. Het is een mooi fietspad omzoomd met bomen, erg smûk. We gaan via de fietsbrug over de autoweg en gaan dan over een smalle weg voorbij een boerderij. Er staat een koe aan de verkeerde kant van het prikkeldraad, maar gelukkig heeft de boer het ook in de gaten en schiet haar te hulp. We lopen over de weg richting Lollum, maar kunnen gelukkig afslaan en gaan over een betonpad de weilanden in. Dit is fijn lopen.

We lopen via dit pad Tsjom in en drinken koffie op een bankje naast de kerk. Het is breed genoeg voor ons vieren. We kunnen hier een stempel krijgen bij bakkerij de Schiffart en daarom wijken we even van de route af. Het is een kleine bakkerswinkel waar het heerlijk naar speculaas ruikt. Eigenlijk is de speculaas nog te vers om te verkopen, maar we dringen aan en komen elk met een zakje naar buiten. Zeer smakelijk.

Aldus gesterkt lopen we het dorp weer uit richting Winsum. Helaas lopen we de gehele route over de 60 km weg. Maar we treffen het vandaag, er is gelukkig weinig verkeer. Winsum zelf is wel een aparte plaats. Het is ook een echt ‘fierljep’- dorp. We lopen langs een soort monument waar tot 1985 de kampioenschappen Fierljeppen werden gehouden op de Skâns over de Sint Jabik.

Na Winsum loopt de route weer mooi over het fietspad langs de Frentsjerterfeart. Dat is altijd fijner lopen. Dan zijn we ook al snel weer de finishauto. We rijden terug naar Frentsjer en komen moe, maar voldaan weer in Grou aan.